مورفولوژی خوشه و ویژگی های کیفی انگوریاقوتی تحت تاثیرجیبرلیک اسید، تنک کننده های شیمیایی و مکانیکی برخی ارقام انگور به دلیل داشتن خوشه های متراکم از کیفیت و بازار پسندی پایینی برخوردار بوده و دارای حبه های ریز هستند. انگور یاقوتی، رقمی زودرس بوده که دارای خوشه های بسیار متراکم و حبه های ریز و بد شکل می باشند. در همین راستا پژوهشی به منظور بهبود مورفولوژی خوشه و ویژگی های کیفی انگور یاقوتی با استفاده از، تنک کننده های شیمیایی، مکانیکی و جیبرلیک اسید انجام شد. این پژوهش به صورت فاکتوریال در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار: شاهد، تنک مکانیکی (استفاده از شانه)، نفتالین استیک اسید (5/7 و 15 میلی گرم در لیتر)، اتفن (75 و150 میلی گرم در لیتر) و سوین (750 و 1500 میلی گرم در لیتر) با 3 تکرار انجام شد. سپس خوشه ها 10 روز پس از کاربرد تنک کننده ها در محلول جیبرلیک اسید با غلظت 60 میلی گرم در لیتر غوطه ور شدند. صفتهای بررسی شده نتایج نشان داد که تمامی تیمار های استفاده شده باعث کاهش تعداد حبه در خوشه گردیدند. با توجه به اثرات تنک کنندگی تیمارهای اعمال شده، شاخص های کمی نظیر: وزن حبه، قطر حبه و طول حبه به طور مستقیم تحت تاثیر کاهش تعداد حبه ها و جیبرلیک اسید افزایش یافتند، که در تیمار تنک مکانیکی و کاربرد جیبرلیک اسید بیشترین افزایش مشاهده گردید. در این پژوهش به دلیل تراکم بالای حبه این رقم انگور، تنک به تنهایی باعث افزایش معنی دار اندازه حبه، وزن خوشه و عملکرد نگردید. تیمار سوین750 میلی گرم درلیتر و کاربرد جیبرلیک اسید بدون کاهش عملکرد نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش کیفیت خوشه گردید. به طور کلی تنک مکانیکی و به دنبال آن کاربرد جیبرلیک اسید در انگور یاقوتی در مناطقی که نیروی کار ارزان وجود دارد و محلول پاشی سوین 750 میلی گرم درلیترهمراه با جیبرلیک اسید در سایر مناطق پیشنهاد می شود.