امروزه با افزایش گسترده تقاضای مواد هیدروکربوری در سطح جهان، تولید مواد نفتی از مناطق خشکی، بـه آب های کم عمق و سپس در سال های اخیر به آب های عمیق کشیده شده است. دستیابی به مخازن مواد نفتی در آب های عمیق از پیچیدگی های خاصی برخوردار است. تکنولوژی-ای که هم اکنون در حفاری چاه نفت وگاز در آب های عمیق بکار گرفته می شود، همان تکنولوژی-ای است که در خشکی مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل هزینه سنگینی به منظور دستیابی به این نوع مخازن ایــــجاد می گردد. لذا بکارگیری تکنولوژی های نوین برای حفاری چاه نفت وگاز در آب های عمیق، می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی برای بنگاه های اقتصادی تلقی شود. استفاده از تکنولوژی نوین در یک صنعت، پیامد های مثبت و منفی را به همراه دارد. به مـنظور پیش بینی پیامد های مطلوب و نامطلوب حاصل از بکارگیری تکنولوژی، از یک دانش میان-رشته ای، تحت عنوان ارزیابی تکنولوژی استفاده می گردد. مدل های مختلفی برای ارزیابی تکنولوژی توسط محققین بر اساس شرایط و موقعیت صنعت ارایه شده است. در این پژوهش با استفاده از یک مدل پیشنهادی، ارزیابی تکنولوژی حفاری چاه نفت و گاز در آب های عمیق انجام می گردد. در ابتدا تکنولوژی های نوین حفاری شامل تکنولوژی حفاری لیزری و تکنولوژی حفاری کانال پلاسما شناسایی شده و سپس با استفاده از مدل پیشنهادی، ارزیابی تکنولوژی صورت گرفته است. در این فرآیند، معیارهای ارزیابی و میزان اهمیت آن ها، از طریق پرسشنامه در جامعه خبرگان صنعت حفاری اندازه گیری شده و با استفاده از مدل تصمیم گـــــیری چند معیاره، تکنولوژی برتر انتخاب و معرفی گردیده است.

عواملی همچون آلودگیهای زیست محیطی، مشکلات احداث خطوط انتقال جدید و پیشرفتهای تکنولوژیک در ساخت مولدهای مقیاس کوچک، سبب افزایش استفاده از واحدهای تولیدی کوچک تحت عنوان «تولید پراکنده» گردیده است، که بطور عمده به شبکه های توزیع متصل شده و نیازی به خطوط انتقال ندارند. بر همین اساس در این تحقیق سعی شده است با استفاده از رویکرد ارزیابی تکنولوژی، ضمن توصیف وضعیت فعلی و پیش بینی آینده ی منابع تولیدپراکنده، شناسایی سیستم حاکم بر این بخش در کشور و شناسایی و بررسی آثار ناشی از تولید پراکنده در ابعاد مختلف (اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و...)، سیاستهایی مناسب جهت توسعه و بکارگیری این منابع پیشنهاد کنیم. همچنین جهت دستیابی به اهداف فوق و در نهایت رسیدن به گزینه های سیاستی کارامد، از روش دلفی و پنل خبرگان بهره گرفته شد.

امروزه کسب و کارها با فشردگی در شرایط رقابت و پیچیدگی های روزافزون در محیط خارجی رو به رو هستند. در چنین شرایطی، توسعه فناوری برای رویارویی اثربخش با بی اعتمادی های محیطی، نیاز بنگاه ها به اولویت بندی سرمایه گذاری های فناورانه و تدوین استراتژی در این حوزه را به موضوعی حیاتی بدل کرده است . در این تحقیق جهت تدوین استراتژی فناوری در صنایع فولاد بعد از بررسی های انجام شده مدلی متناسب با ساختار صنعت دارای رویکرد موقعیت یابی و عقلایی ارائه گردید .

در مطالعه حاضر با استخراج ضعف های نظام ملی نوآوری ایران و هم چنین کارکردهای نهادهای میانجی فرابخشی به ارتباط بخشیدن میان این دو مولفه پرداخته شده است. ضعف های نظام ملی نوآوری در 6 دسته تقسیم بندی شده و کارکردهای نهادهای میانجی نیز در 4 دسته مورد دسته بندی قرار گرفت. سپس با تشکیل یک ماتریس، طبق نظر خبرگان به بررسی ارتباط و میزان تاثیر هر دسته از کارکردهای نهادهای میانجی با ضعف های نظام ملی نوآوری ایران پرداخته شد.