نام پژوهشگر: فرحناز محمدی شاهبلاغی محمدی شاهبلاغی

تأثیرپرستاری توانبخشی سکته مغزی مبتنی بر منزل بر فعالیت های روزمره زندگی و کیفیت زندگی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شر یعتی اصفهان و فشار مراقبتی مراقبین خانوادگی آنان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی - پژوهشکده علوم بهزیستی 1391
  راضیه عظیمی کندمانی   فرحناز محمدی شاهبلاغی محمدی شاهبلاغی

چکیده: سکته مغزی اولین اختلال عروقی مغزی و به عنوان سومین علت مرگ در جهان مطرح می باشد. سکته مغزی موجب کاهش کیفیت زندگی بیماران شده وبیشتر بازماندگان سکته مغزی برای فعالیت های روز مره زندگی نیاز به کمک مراقبین خانوادگی دارند. در اثر مراقبت از این بیماران به مراقبین فشار مراقبتی وارد می شود. پژوهش حاضر به منظور تعیین تأثیربرنامه توانبخشی مبتنی بر منزل بر فعالیت های روزمره زندگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سکته مغزی و فشار مراقبتی مراقبین خانوادگی آنان انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی تک گروهه بود. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک بستری در بخش داخلی اعصاب بیمارستان دکتر شر یعتی اصفهان و مراقبین خانوادگی آنان بود. نمونه ها شامل 30 نفر بیمار مبتلا به سکته مغزی که با توجه به معیارهای ورود و به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک بیمار و مراقب، شاخص بارتل، پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی بیماران سکته مغزی(ss-qol) و پرسشنامه سنجش فشار مراقبتی (csi)بود. مداخله پژوهش از زمان پایدار شدن وضعیت بیمار در بیمارستان با اجرای 3 جلسه ی 1ساعته آموزشی طی 3روز متوالی به صورت فردی و چهره به چهره بود که همزمان به بیمار و مراقب و به مدت 8 هفته پس از ترخیص در منزل ادامه داشت. قبل و بعد از مداخله میزان فشار مراقبتی، فعالیت روزمره و کیفیت زندگی اندازه گیری و مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون های آماری توصیفی وتحلیلی تی وتحلیل واریانس یک متغیری وبونفرونی صورت گرفت. یافته ها: مقایسه میانگین فشار مراقبتی مراقبین در پس آزمون به طور معنا داری کمتر از پیش آزمون بوده(01/0 >p) و نشان دهنده کاهش میزان فشار مراقبتی مراقبین در پس آزمون می باشد. مقایسه میانگین فعالیت های روزمره زندگی در پس آزمون به طور معنا داری بیشتر از پیش آزمون بوده(01/0 >p)که نشان دهنده افزایش میزان فعالیت های روزمره زندگی در پس آزمون می باشد. مقایسه میانگین نمرات کیفیت زندگی در پس آزمون به طور معنا داری بیشتر از پیش آزمون بوده(01/0 >p)که نشان دهنده افزایش میزان کیفیت زندگی در پس آزمون می باشد. نتیجه گیری: اجرای برنامه توانبخشی مبتنی بر منزل می تواند باعث بهبود فعالیت روزمره زندگی و ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته مغزی و کاهش فشار مراقبتی مراقبین خانوادگی آنان شود. کلید واژه ها: توانبخشی مبتنی بر منزل، سکته مغزی، فشار مراقبتی، فعالیت روزمره زندگی، کیفیت زندگی