در طی سال های اخیر، شبکه های حسگر به نحو فزاینده ای عمومیت یافته اند، چرا که تکنولوژی سیستم های میکرو الکترومکانیک رشد یافته اند. شبکه های حسگر بی سیم قابلیت اتصال دنیای فیزیکی به دنیای مجازی را دارند، که به خاطر وجود شبکه ای از گره های حسگر می باشد. اینجا گره های حسگر معمولاً وسایلی هستند که با باتری کار می کنند و از این رو ذخیره انرژی در این گره ها یک مورد مهم طراحی است. برای افزایش عمر شبکه، حداقل کردن مصرف انرژی، باید در تمامی پشته پروتکل های لایه ای شبکه انجام شود، از لایه فیزیکی تا لایه کاربرد و حتی بهینه سازی در محل برخورد های لایه ها باید در نظر گرفته شود. در این پایان نامه، پروتکل مسیریابی برای شبکه های حسگر بی سیم بر مبنای یکی از روش های محاسبات نرم، یعنی تئوری بازی ها مطرح می شود. در این روش مسیر یابی، گره ها پس از دریافت بسته داده، در طی یک بازی رقابتی سعی دارند تا هر چه کمتر انرژی مصرف کنند، لذا برای انتخاب گام بعدی ارسال، گرهی که حداقل فاصله تا چاهک را دارد، ولی دارای بیشترین انرژی است، انتخاب می شود. شبکه ای که تمامی گره ها، انرژی اولیه یکسانی دارند. به علت مشکلات روشهای مرکزی، در این روش کهdgtr نام دارد، الگوریتمی توزیع شده را ارائه داده ایم که با روش تئوری بازیها مسیریابی را انجام داده و داده ها به صورت چند گامی به ایستگاه اصلی ارسال می شوند.این روش عمر شبکه را نسبت به روش gear و reepافزایش میدهد. در این دو روش ایستگاه اصلی ثابت در نظر گرفته شده است و با مورد توجه قرار دادن میزان مصرف انرژی تمامی گره های شبکه ، کارآیی شبکه نسبت به روش gear تا 5/1برابر افزایش می یابد