امروزه موضوع ارزیابی عملکرد کنترل کننده در علم مهندسی کنترل بسیار مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور معمولا یک شاخص عملکرد از کنترل گر متصل به سیستم با یک کنترل گر مرجع -مثلاً کنترل حداقل واریانس- مقایسه می گردد. با این حال در عمده تحقیقات انجام گرفته در این زمینه سیستم تحت کنترل، خطی فرض شده است و لذا عملکرد کنترل گر تنها در محدوده کاری ای از سیستم که در آن بتوان مدل سیستم را خطی فرض کرد، مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پروژه سعی شده است برای دسته ای از سیستم های غیرخطی (سیستم های خطی سازی پذیر با فیدبک) عملکرد کنترل گر با در نظر داشتن غیرخطی بودن سیستم مورد توجه قرار گیرد. در اینجا کنترل حداقل واریانس به عنوان مرجع در نظر گرفته می شود. برای این منظور ابتدا سیستم مورد نظر به کمک شبکه های عصبی با ساختار مناسب شناسایی می شود؛ سپس با داشتن مدل شناسایی شده، توسط خطی سازی فیدبک، سیستم خطی می شود؛ در ادامه برای سیستم خطی شده، یک کنترل گر خطی اعمال می گردد. از روی داده های خروجی سیستم تحت این کنترل گر شاخص هریس محاسبه می گردد و این شاخص، معیاری برای سایر کنترل گرهای خطی و غیرخطی قرار می گیرد. در نهایت این روش ارزیابی عملکرد، بر روی یک دستگاه کنترل ph آزمایشگاهی پیاده سازی شده است.