هدف اصلی در پرتودرمانی رساندن بیشترین دوز به سلول های تومور و کمترین دوز به بافت طبیعی است. از آن جایی که ارتباط تنگاتنگی بین احتمال کنترل موضعی تومور و آسیب بافتی طبیعی با دوز جذبی وجود دارد، بنابراین کنترل صحت دوز رسیده به حجم هدف یک بخش حیاتی از برنامه ی کنترل کیفی در رادیوتراپی است. یک پارامتر مهم در محاسبه ی دوز جذبی، کسر جذبی است. در بین پرتوهای مورد استفاده در پرتودرمانی، ذرات بتا به دلیل برد کوتاه خود این برتری را دارند که آسیب کمتری به بافت های سالم اطراف موضع مورد نظر می زنند. چشمه های مورد بررسی در این پژوهش چشمه ها p32,sm153,y90,c14وsr90هااست کهp32, y90, c14و ُsr90 گسیلنده ی بتای خالص اند و صرفاً جهت درمان مورد استفاده قرار می گیرند.در این پژوهش از کد mcnp4c برای محاسبه ی کسر جذبی بتاها در کره ها و بیضی گون های با حجم مختلف متشکل از بافت نرم استفاده شده است. روش کار به این صورت می باشد که ابتدا برای هر یک از چشمه های بیان شده در بالا، 250 بیضی گون با حجم هایی از 1 تا 250 میلی متر برای هر نوع بیضی گون پخیده و کشیده برای زمانی که چشمه درون بافت به طور یکنواخت توزیع شده باشد شبیه سازی گردید و با استفاده از کد mcnp4c تالی *f8 را محاسبه کرده و با تقسیم بر انرژی متوسط ذرات بتا ،کسر جذبی برای هر ایزوتوپ محاسبه شد. این کار برای 125 کره از شعاع های 2/0 تا 25 سانتی متر تکرار شده است. و در نهایت نمودار کسر جذبی بر حسب شعاع رسم کرده و با برازش بر روی این نمودارها پارامترهای مهم در محاسبه کسر جذبی را بدست آورده ایم. این نتایج می تواند برای محاسبه دوز دقیق در پزشکی هسته ای مورد استفاده قرارگیرد.