چکیده فرآیند تراشکاری به کمک ارتعاش اولتراسونیک فرآیندی است که در آن ارتعاش اولتراسونیک به ابزار تراشکاری داده می شود. این ارتعاش می تواند در سه جهت سرعت برشی (مماسی)، سرعت پیشروی (محوری) و شعاعی به ابزار اعمال گردد. این فرآیند، در تراشکاری مواد سخت که در شرایط معمول تراشکاری آنها مشکل است، مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق ابتدا آماده سازی فرآیند انجام گرفت، سپس در مرحله اول ارتعاش اولتراسونیک، در راستای سرعت برشی، سپس در راستای پیشروی به ابزار از جنس تنگستن کارباید و در انتها به قطعه کار اعمال شد. در هر مرحله پارامترهای نیرو در راستای سرعت برشی توسط دستگاه دینامومتر، صافی سطح توسط دستگاه زبری سنج، عمر ابزار از لحاظ میزان سایش، میکرو سختی سطح بر حسب ویکرز، عمر خستگی و ساختار متالوگرافی قطعه کاراز جنس aisi 4140 بین شرایط معمول تراشکاری و شرایط اعمال ارتعاش مورد قیاس قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که در تراشکاری به کمک ارتعاشات اولتراسونیک چه در راستای سرعت برشی و چه در راستای پیشروی، به دلیل وجود تماس منقطع ابزار، نیروی برشی کمتر می شود لذا صافی سطح بیشتر، عمر ابزار بالاتر، میکرو سختی کمتر، عمر خستگی بالاتر و ریز دانگی و کشش بیشتر دانه های سطح، نسبت به شرایط تراشکاری معمولی حاصل شد و همچنین این شرایط در تراشکاری به کمک ارتعاشات اولتراسونیک در راستای سرعت برشی نتیجه ی بهتری نسبت به اعمال ارتعاشات در راستای پیشروی دارد و نیز اعمال ارتعاشات به قطعه کار نتیجه مطلوبی از لحاظ نیروی برشی و صافی سطح نخواهد داشت؛ بنابراین بهترین شرایط ماشینکاری به کمک اعمال ارتعاش در راستای سرعت برشی حاصل می شود.