با توجه به اینکه یکی از مهم ترین محصولات باغی دنیا میوه سیب می باشد، تولید میوه هایی با کیفیت و قابلیت انبارداری بالا همواره دغدغه باغداران بوده است. میزان مواد غذایی، اسیدیته، درصد قند، ویتامین ها، سفتی بافت میوه، اندازه، شکل و رنگ میوه (بسته به رقم) از معیارهای مهم کیفی میوه سیب می باشد. کلسیم به عنوان یک عنصر مهم تعیین کننده کیفیت و قابلیت انبارداری میوه شناخته شده است. در خصوص افزایش سفتی و خاصیت انبارمانی میوه های سیب روش های تیمار با کلرید کلسیم به روش محلول پاشی و تیمار غوطه وری قبلا معرفی شده است. در این پایاننامه به مقایسه تأثیر این روش ها و اثرات آنها در دو رقم سیب بویژه در دینامیک مقاومت لایه های مختلف بافت میوه سیب پرداخته شده است. در این پژوهش دو رقم پاییزه تجاری (سیب لبنانی زرد و لبنانی قرمز) تحت چهار تیمار کلرید کلسیم (تیمار محلول پاشی 1? قبل از برداشت، غوطه وری پس از برداشت 2?، غوطه وری پس از برداشت 4? و شاهد) قرار گرفت. این پژوهش بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. اندازه گیری مقدار کلسیم بافت میوه، سفتی، انرژی نفوذ و شیب منحنی نفوذ میوه، میزان مواد جامد محلول، اسیدهای آلی قابل تیتراسیون، ph آب میوه، ویتامین ث، فنل کل، درصد کاهش وزن میوه، چگالی میوه، رنگ میوه های سیب طی دو مرحله (مرحله اول در زمان برداشت و مرحله دوم پنج ماه بعد از نگهداری در سردخانه با دمای 2 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95%) صورت گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش در دوره بعد از انبارداری تأثیر تیمار غوطه وری 2? در افزایش فنول کل، مواد جامد محلول، سفتی بافت میوه و شیب منحنی نفوذ بیشتر از تیمار محلول پاشی بود. تاثیر تیمار غوطه وری 4? در افزایش فنول کل، انرژی نفوذ و شیب منحنی نفوذ در دوره بعد از انبارداری از سایر تیمارها بیشتر بود. همچنین تیمار غوطه وری 4% در افزایش سطح کلسیم و کاهش درصد کاهش وزن تأثیری بیشتر از تیمار محلول پاشی داشت. واژه های کلیدی: کلرید کلسیم ، محلول پاشی ، غوطه وری ، گلدن دلیشز ، رد دلیشز ، بافت میوه