نام پژوهشگر: روح الله سعیدی

بررسی تاثیر محلول پاشی عناصر آهن و روی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و زراعی لوبیا قرمز (phaseolous vulgaris l.) رقم اختر در شرایط تنش خشکی در شهرستان لردگان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یاسوج - دانشکده کشاورزی 1392
  روح الله سعیدی   علیرضا یدوی

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی عناصر آهن و روی بر برخی صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، صفات کیفی دانه و برگ، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز در شرایط تنش خشکی آزمایشی در شهرستان لردگان به صورت اسپلیت-پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش سطوح آبیاری به عنوان پلات اصلی در سه سطح: آبیاری پس از 50، 75 و100 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس a، و محلول پاشی به -عنوان پلات فرعی در چهار سطح: محلول پاشی با آب، سولفات آهن (3 گرم در لیتر)، سولفات روی (3 گرم در لیتر) و ترکیب سولفات آهن و روی ( 3 گرم در لیتر) در دو مرحله چهار برگی و گل دهی انجام گردید. نتایج نشان داد تاثیر آبیاری بر تمامی صفات مورد مطالعه به جز میزان آهن و نیتروژن برگ، آهن دانه، روی دانه و تعداد دانه در غلاف معنی دار گردید. اثر محلول پاشی هم بر تمامی صفات مورد مطالعه به جز ارتفاع بوته، شاخص برداشت و میزان قندهای محلول معنی دار گردید. برهمکنش آبیاری و محلول پاشی بر صفات میزان آهن و روی برگ، عملکرد دانه، وزن صد دانه، میزان پرولین و قندهای محلول برگ معنی دار گردید. محلول پاشی آهن و روی در شرایط تنش رطوبتی باعث کاهش سنتز میزان پرولین گردید، در حالی که محلول پاشی با آب در این شرایط میزان پرولین را به طور معنی-داری افزایش داد. بیش ترین عملکرد دانه (2878 کیلوگرم در هکتار) در تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر و محلول پاشی آهن و روی و کم ترین عملکرد دانه (1062 کیلوگرم در هکتار) در تیمار آبیاری پس از 100 میلی متر تبخیر و محلول پاشی با آب (شاهد) به دست آمد. اثر اصلی آبیاری و محلول پاشی بر میزان پروتئین دانه معنی دار گردید، بیش ترین (66/25 درصد) و کم ترین پروتئین دانه (80/19 درصد) به ترتیب در تیمارهای آبیاری پس از 100 و 50 میلی متر تبخیر به دست آمد. در بین تیمارهای محلول پاشی بیش ترین (71/23 درصد) و کم ترین (18/22 درصد) پروتئین دانه به ترتیب در تیمارهای محلول پاشی با آهن و روی و شاهد به دست آمد. نتایج نشان داد محلول پاشی با آهن و روی در شرایط تنش رطوبتی از طریق افزایش تحمل در گیاه باعث شد که گیاه عملکرد و اجزای عملکرد بهتری داشته باشد.