برای دستیابی به انرژی ناشی از واکنش های هم جوشی هسته ای و ایجاد شرایط مناسب برای این واکنش ها نیاز به ساخته شدن دستگاه های پلاسمای کانونی ایجاد شد. درواقع دستگاه پلاسمای کانونی، دستگاه تولید پلاسمای ناپداری می باشد که از میدان مغناطیسی تولید شده خود برای پینچ پلاسما در چگالی بالا و ستون پلاسمای گرم استفاده می کند. هم چنین از این دستگاه به عنوان چشمه ای از نوترون ها، الکترون ها، پرتوها ی یونی و اشعه ی ایکس استفاده می شود. دستگاه پلاسمای کانونی وسیله ای است که می تواند به کمک تراکم و شتاب الکترومغناطیسی، پلاسمای تنگیده (یا متراکم شده ) شده تولید کند. پلاسمای تنگیده شده پلاسمایی داغ و چگال با طول عمری کوتاه است. تنگیده شدن پلاسما می تواند منجر به وقوع پدیده گداخت هسته ای و آزادشدن انرژی هسته ای خواهد شد که در این حالت پرتو نوترون تولید خواهد شد. این دستگاه از اجزای زیادی از جمله الکترود آند و کاتد، بانک خازنی، سیستم تغذیه، سیستم تخلیه خلأ، سیستم تزریق گاز و دستگاه های داده پردازی و آشکارسازها تشکیل شده است. این پایان نامه تغییرات شدت اشعه ایکس سخت و نرم را در دستگاه پلاسمای کانونی امیر کبیر نسبت به ساختار های متفاوت کاتد ارائه کرده است. در طول انجام آزمایش ها برروی دستگاه پلاسمای کانونی امیر کبیر از دو جنس مس و فولاد ضد زنگ برای الکترود های کاتد استفاده شد، که برا ی کاتد از جنس مس به تعداد 6 و 12 الکترود بترتیب بیشترین اشعه ایکس سخت و نرم را دارند. نتیجه ها شرح می دهند که جنس کاتد و ساختارش اثر قابل توجهی در شدت اشعه ایکس سخت و نرم دارد. در طول انجام آزمایش هابدلیل دقیق نبودن نتایج سیم پیچ روگوفسکی محاسبه جریان و پینچ پلاسما مقدور نبود.