آلبر کامو در الجزایر متولد شد و رشد یافت. کودکی که در فقر گذراند شاید انگیزه ای شد تا همواره نگاهی مهرورزانه به طبقه فرودست جامعه داشته باشد.آثار او مملو از تصاویر الجزایر آن زمان همچون آفتاب،دریا،صحرا،جنگ، استعمار و فقر می باشد. همچنین فعالیتهای سیاسی و نقش او را در سالهای جنگ و استعمار الجزایر نمیتوان نادیده گرفت.کامو تا آخر عمر مخالف استقلال الجزایر و اخراج الجزایریها ی فرانسوی تبار بود ولی در عین حال هیچگاه از گفتگو در مورد فقدان حقوق مسلمانان دست بر نداشت. او در روزنامه اکسپرس در طول 8 ماه 35 مقاله تحت عنوان " الجزایر پاره پاره" نوشت.در ضمن اینکه او در آب و هوای ساحلی و گرم و با قدرت لمس و درک آنها در الجزایر پرورش یافت و همین حس های زنده سبب شد تا نوشته هایش تا این حد قابل باور و حس واقعی باشند.