حمایت از حق های بنیادین زیست محیطی چه در زمان صلح و چه در زمان جنگ از اهمیت فوق العاده ای برای حیات، سلامتی و بقاء طبیعت و بشریت برخوردار است. این اهمیت به هنگام جنگ وضعیت ویژه ای می یابد، زیرا حمله به محیط زیست و منابع طبیعی موجود در آن نه تنها باعث نابودی آنها می شود بلکه تأثیرات سوء و مخربی به روی انسان ها نیز خواهد داشت. احترام به حقوق بشردوستانه و اجرای اصول و مقررات آن به خصوص محدودیت و ممنوعیت بکارگیری یکسری سلاح ها که می توانند دارای آثار کنترل نشده ای به روی آب، هوا، خاک و سلامتی انسان داشته باشند، می بایست همواره مطمع نظر طرفین منازعات قرار گیرد. در این تحقیق حمایت و حفاظت از حق های زیست محیطی در خلال منازعات مسلحانه (داخلی و بین المللی) از رهگذر حقوق معاهده ای و عرفی مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این نقش سازمان بین المللی صلیب سرخ نیز در این راستا مطرح شده تا در مجموع به نقد و تشریح کفایت اسناد، قواعد و نقش صلیب سرخ دراین زمینه بپردازیم. لاز به ذکر است که مجموع مطالعات صورت گرفته در این زمینه همگی گویای این حقیقت تلخ هستند که علی رغم حمایت از محیط زیست در اسناد متعدد، محیط زیست همچنان قربانی خاموش جنگ ها می باشد که حل این معضل جز از طریق ائتلاف واقعی جهانی برای اهتمام قطعی نسبت به خودداری از حمله به محیط زیست و یا استفاده از آن به عنوان سلاح حاصل نمی شود.