گزارشات متعددی حاکی از آن است که فراخوانی حافظه توسط استرس حاد و مزمن مختل می گردد. به دلیل مضرات و شیوع استرس در زندگی مدرن و در معرض بودن با هر دو نوع استرس، مشخص نیست که آیا در معرض استرس مزمن بودن اثر مختل کننده استرس حاد بر حافظه فضایی را تحت تاثیر قرار می دهد که در این تحقیق مورد بررسی قرارگرفت. در این مطالعه از موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 200-250 گرم استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، استرس حاد، استرس مزمن، استرس مزمن+ حاد تقسیم شدند. حیوانات به مدت 6 روز در ماز آبی موریس آموزش دیدند و برای القاء استرس مزمن، از مقیدکننده روزانه 6 ساعت به مدت 21 روز و در روز بیست و دوم تست فراخوانی حافظه گرفته شد.و به منظور القاء استرس حاد سه شوک پا با شدت 8/0 میلی آمپر به فاصله زمانی هر شوک از هم 5 ثانیه اعمال شد و در گروه استرس حاد و مزمن از هر دو استفاده گردید. معیار سنجش فراخوانی حافظه فضایی، مدت زمان حضور در ربع هدف و متضاد، زمان رسیدن به محل سکو، فاصله شنای حیوانات از مرکز سکو در گروه ها در روز پروب است. نتایج نشان داد موش های تحت استرس مدت زمان کمتری را در ربع هدف دایره در مقایسه با گروه کنترل صرف نمودند. زمان رسیدن به محل سکو، فاصله شنای حیوانات از مرکز سکو در گروه های تحت استرس نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری در تست پروب داشت. سه گروه استرس حاد، مزمن و مزمن + حاد در پارامترهای اندازه گیری شده در تست پروب تفاوت معنی داری نشان ندادند. نهایتا غلظت کورتیکوسترون پلاسما در گروه های تحت استرس افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. یافته های ما نشان دادند که هر دو استرس حاد و مزمن بطور مشابهی فراخوانی حافظه را مختل می نماید. بعلاوه اثرات مختل کننده فراخوانی استرس حاد تحت تاثیر استرس مزمن قبلی قرار نمی گیرد.