پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین روابط انسانی و رضایت شغلی کارکنان درمانگاه تامین اجتماعی حصارک استان البرز انجام شده است. فرضیه اصلی پژوهش تعیین رابطه بین روابط انسانی و رضایت شغلی کارکنان می باشد.روش تحقیق توصیفی _ پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان درمانگاه تامین اجتماعی حصارک استان البرز است که دارای مدرک تحصیلی دیپلم و بالاتر بوده و تعداد آنها 100 نفر می باشد. با استناد به جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 85نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه رضایت شغلی ویسوکی و کروم (استاندارد) و پرسشنامه روابط انسانی محقق ساخته که هر دو پرسشنامه توسط کارکنان پاسخ داده شدند .پژوهشگر جهت تعیین روایی هر دو پرسشنامه با توجه به استاندارد بودن آنها از نظر اساتید و متخصصان مدیریت استراتژیک بهره برده است و جهت تعیین اعتبار پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرنباخ استفاده نموده که در مورد پرسشنامه روابط انسانی 43/ 84 ودر مورد پرسشنامه رضایت شغلی 96/ 85 بدست آمده است که دال بر پایایی پرسشنامه های مذکور می باشد.برای جمع آوری داده ها از تحقیقات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده و جهت تجزیه و تحلیل داده هااز دو روش آمار توصیفی و ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که بین روابط انسانی و رضایت شغلی کار کنان رابطه معنا دار وجود دارد. همچنین از نتایج فرعی پژوهش حاضر نتیجه گیری می شود که بین نیازهای نیروی انسانی،تفاوتهای فردی ،ایجاد زمینه های انگیزش ، و رضایت شغلی رابطه وجود دارد. و بین توجه به قدر رو مرتبه انسان و مشارکت کارکنان با رضایت شغلی در جامعه مورد برسی رابطه معنا داری وجود ندارد.