زمینه و هدف: یافته های علمی آغاز بروز عوامل خطرساز قلبی عروقی را از دوره کودکی به ویژه با ملاحظات تغییرات الگوی شاخص توده بدن (bmi ) و شیوه زندگی خاطرنشان می کنند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برخی افراد علی رغم برخورداری از کلسترول طبیعی در لیپوپروتئین با چگالی بالا (hdl) و لیپوپروتئین با چگالی پایین(ldl) خون، همچنان مستعد به بیماری های قلبی عروقی هستند. از این رو برای شناسایی بالینی افرادی که در معرض خطر بیماری تصلب شرایین قلبی (chd) هستند، شاخص های حساس بالینی دیگری باید ارزیابی شود. دو مارکر التهابی مهم که باعث آسیب و عفونت بافتی و توسعه آترواسکلروز می گردند، فیبرینوژن و رسیستین هستند. هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر چهار هفته تمرینات دایره ای بر فیبرینوژن و رسیستین پلاسما در کشتی گیران تمرین کرده می باشد. روش تحقیق: 20 کشتی گیر آزادکار جوان خراسانی (با میانگین سنی 7/19 سال و شاخص توده بدنی 5/25 و با 3 تا 5 سال سابقه کشتی) طی فراخوانی، به طور داوطلبانه انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت چهار هفته و هر هفته هشت جلسه (چهار روز در نوبت های صبح و عصر) تمرین داشتند که در هر جلسه نصف زمان تمرین، به تمرین کشتی و نصف دیگر زمان جلسه به تمرین دایره ای با فنون کشتی اختصاص داشت. یافته های تحقیق: نتایج نشان داد که در آزمودنی های گروه تجربی میزان درصد چربی بدن (7% کاهش)، وزن(5/3 % کاهش)، bmi(2%کاهش) و فیبرینوژن (8%کاهش) پس از چهار هفته تمرینات دایره ای به طور معناداری کاهش یافت. همچنین میزان رسیستین کاهش داشت ولی این کاهش معنادار نبود. (p<0.05) بحث و نتیجه گیری: تمرینات دایره ای مبتنی بر فنون کشتی منجر به کاهش معنادار فیبرینوژن و کاهش غیر معنادار رسیستین می شود. بنظر می رسد نوع، شدت، مدت تمرین و کاهش بافت چربی آزمودنی های گروه تجربی از عوامل موثر در کاهش فیبرینوژن و رسیستین پلاسما در این مطالعه باشد. کاهش فیبرینوژن و رسیستین را می توان نشانه کاهش فاکتورهای پیش التهابی، نظیر اینترلوکین ها و سایتوکاین ها، کاهش مقاومت انسولین و کاهش پروفایل چربی دانست و با توجه به اینکه موارد مذکور از ریسک فاکتورهای بیماریهای قلبی عروقی می باشند؛ در نتیجه چهار هفته تمرین دایره ای از طریق کاهش در فیبرینوژن و رسیستین موجب کاهش بیماریهای قلبی عروقی و پیامد آن کاهش سکته های قلبی در کشتی گیران تمرین کرده می شود.