چکیده: اثر بخشی موسیقی درمانی بر شادکامی دانش آموزان دختر کم توان ذهنی پیش حرفه ای و حرفه ای متوسطه شهر یاسوج بوسیله ی: آزاده عابدی مهر موسیقی شکلی از هنر است که احساس، عاطفه، ادراک و شناخت انسان را بدون نیاز به تکلم و زبان منتقل می کند. موسیقی در نظامهای‏ مختلف آموزش استثنایی به‏ عنوان یک محرک، یک عنصر ساختاری و ابزار کمکی به کار برده شده است. هدف از انجام این پژوهش تبیین میزان اثربخشی موسیقی درمانی بر شادکامی دانش آموزان کم توان ذهنی می باشد. جامعه مورد مطالعه تحقیق حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع پیش حرفه ای و متوسطه حرفه ای شهر یاسوج در سال تحصیلی 92-1391 بوده است که تعداد 60 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس از آنها آزمون شادکامی گرفته شد. نهایتاً، 30 نفر که نمرات کمتری در آزمون شادکامی کسب کردند انتخاب شدند. در پایان از این 30 نفر، تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل به طور کاملاً تصادفی جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. پژوهش حاضر به روش آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با دو گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) بود که برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری کوواریانس به کمک نرم افزار آماری spss استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که مقدار f به دست آمده برای تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در سطح معنی داری p < 0/01 معنادار می باشد. بنابراین موسیقی درمانی باعث افزایش شادکامی دانش آموزان کم توان ذهنی می گردد. کلید واژه ها: موسیقی درمانی، شادکامی، کم توان ذهنی، دانش آموز، پیش حرفه ای، متوسطه حرفه ای