ولایت فقیه، ابعاد ووجوه مختلفی دارد: از یک سو ولایت فقیه مقوله ای فقهی است وازسوی دیگر، مقوله ای معرفتی) فلسفی عرفانی( است. گرچه مبنای اصلی اثبات ولایت فقیه منابع فقهی است لکن در این میان - منابع روایی، عرفانی، کلامی، حکمت، فلسفه، تاریخ و حقوق نیزبه عنوان منابع فرعی درمسأله ولایت فقیه مورد استفاده واقع شده است. وازآنجا که در باب مبانی فقهی وروایی ولایت فقیه، تحقیقات بسیاری صورت گرفته وکتابها ی فراوانی به استناد منابع اصیل فقهی وروایی تدوین شده است. لذا در این رساله به اثبات ضرورت حکومت فقیه واجد شرایط در عصر غیبت به استناد ادله معرفتی وبر مبنای مفاهیم عرفانی وبا رویکرد لزوم هدایت معنوی امت توسط انسان وارسته پرداخته شده است. ولایت فقیه درحوزه ی معرفتی بدین معنی است که ولایت، ذاتا"بربنیادی ازمباحث عقلی استوار است: یعنی، عالم، همه، مظاهری از وجودمطلق هستند وعالم انسانی، کاملترین مظهر آن است. درنگرش معرفتی، اصل فلسفه ی آفرینش معرفت بوده ومعرفت، بنیاد همه چیز است و این عبادت نیز نتیجه ی معرفت است. ومقصود مااز مبانی معرفتی در این رساله نیز مبانی عرفانی که جزیی از مبانی و مفاهیم معرفتی است می باشد. به عقیده ی عارفان، زمین هرگز از وجود صاحب ولایت مطلقه خالی نمی ماند. صاحب ولایت، ممکن است ظاهر و آشکار یا غایب باشد. بنابراین، مسأله ی ولایت فقیه علاوه بر دارا بودن جنبه ی فقهی دارای ماهیت معرفتی عرفانی روشنی است که - پرداختن به مبانی و زیرساختهای آنها ضرورتی است که این جانب را در این رساله به تحقیق وپژوهش درباره آن وادار نموده است. دراین رساله با استفاده از رهیافت های عرفانی در باب ضرورت هدایت تشریعی بشر توسط انسان کامل در عصر حضور حضرات معصومین)ع( واستمرار این هدایت توسط شخصی که از هر جهت نزدیکترین فرد به انسان کامل است با این سوال پژوهش را آغاز شده است که: مبنای معرفتی نظریه ولایت فقیه چیست؟ در پاسخ به این پرسش، این فرضیه مطرح شده است: مبنای معرفتی ولایت فقیه عبارت است از ولایت معنوی انسان وارسته وجامع الشرایط درعصر غیبت که درامتداد خلافت و ولایت کبرای امام عصر )عج( قراردارد