مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر و محیط مسکونی، گسترده‏ترین و تأثیرگذارترین فضای شهری است. انتخاب مسکن، مهم‏ترین و گران‏ترین انتخاب خانوارها به شمار می‏آید. علاوه بر جنبه‏های کمّی و هزینه‏ای مسکن، معیارهای کیفی، همانند ارزش‏های کیفی محیط مسکونی، بر این انتخاب تأثیر فراوانی دارند. هدف اصلی این پژوهش، مطالع? میزان اثرگذاری ارزش‏های محیطی بر انتخاب محیط مسکونی و میزان تمایل به پرداخت ساکنان برای بهبود این ارزش‏ها، در محدود? معالی‏آباد است. داده‏های این پژوهش، با حجم نمون? 430 نفر و تکمیل پرسش‏نامه گرد‏آوری شد. برای برآورد کمّی تابع مطلوبیت انتخاب محیط مسکونی، از روش انتخاب تجربی و مدل لاجیت چند جمله‏ای استفاده شد. یافته‏های پژوهش نشان داد که کیفیت آب‏وهوا مهم‏ترین نقش را در تابع مطلوبیت ساکنان محدود? معالی‏آباد داشته است. پس از این، به ترتیب، اثرگذارترین ارزش‏های محیطی بر انتخاب محیط سکونت عبارت‏اند از: آرامش محیطی، دسترس‏پذیری، امنیت محیطی و موقعیت اجتماعی. همچنین، ساکنان محدود? معالی‏آباد، حاضر به پرداخت 47,885,880 ریال برای بهره‏مندی از مسکن کوتاه مرتبه و 24,896,525 ریال برای بهبود آرامش محیطی در محیط مسکونی خود بوده‏اند. در این پژوهش، به میزان تمایل ساکنان محدوده برای ترک محیط مسکونی و میزان رضایتمندی سکونتی آنان نیز، پرداخته شد. برای این منظور، از طیف پنج گزینه‏ای لیکرت استفاده شد. یافته‏های پژوهش نشان داد که بیشتر افراد رضایتمندی بالا و میزان تمایل کمی برای جابه‏جایی از محیط سکونت خود در محدود? پژوهش دارند. کیفیت آب‏وهوا و وجود مناظر طبیعی مهم‏ترین ویژگی محیطی اثرگذار بر رضایتمندی سکونتی خانوارها بوده‏اند. در مقابل، وضعیت ترافیک و ازدحام جمعیت دو عامل اثرگذار بر تشویق ساکنان به ترک محدوده به شمار می‏آیند.