بیو سنسور الکتروشیمیایی بر پایهgdna و نانو لوله کربنی، با اصلاح سطح الکترود خمیر کربن با نانو لوله های چند دیواره عامل دار شده تهیه گردید، برای تثبیت gdna بر روی سطح الکترود از اتصال دهنده-های جانبی edc/nhs استفاده شد و از این الکترود برای بررسی برهمکنش تعدادی از لیگاندها با gdna استفاده شد. برای بررسی تثبیت gdna روی سطح و برهمکنش آن با لیگاندهای مختلف از تکنیک های ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی استفاده شد. برهمکنش لیگاندهای متیلن بلو، برخی آلکالوئیدها شامل بربرین، پالماتین، کرالین و سنگوئینارین و ترکیبات زعفران از جمله کروستین، کروسین و سافرانال با gdna بررسی شد. هدف بدست آوردن ثابت پیوند این لیگاندها با gdna به منظور تعیین نوع برهمکنش این لیگاندها با gdna بود. ثابت پیوند برهمکنش gdna با متیلن بلو 1- m 106× 2/1 و حدتشخیص µm 1 بدست آمد و مشخص شد که متیلن بلو به صورت اینترکلیت با gdna پیوند می دهد. برهمکنش آلکالوئیدها ها و ترکیبات زعفران با gdna با استفاده از ruhex به عنوان شناساگر الکتروشیمیایی بررسی شد. ثابت پیوند برهمکنش gdna با بربرین، پالماتین، کرالین و سنگوئینارین به ترتیب 1- m 105× 9/2، 1- m 105× 1/2، 1- m 105× 8/4، 1- m 105× 5/3 و حد تشخیص µm 2/0، µm 1/0، µm 2، µm 3/1 برای این لیگاندها محاسبه شد. تمایل برهمکنش این لیگاندها با gdna به ترتیب از کرالین به سنگوئینارین، بربرین و پالماتین کاهش نشان می داد. لیگاندهای مسطح کرالین و سنگوئینارین به ترتیب بصورت close stacking و weak stacking و پالماتین و بربرین که غیر مسطح می باشند بصورت الکترواستاتیک با gdna برهمکنش می-کنند. همچنین برای لیگاندهای کروستین، کروسین و سافرانال به ترتیب ثابت پیوند 1- m 104× 1/4، 1- m 104× 4/1، 1- m 104× 2 و حد تشخیص µm 3/0، µm 67/0، mm 04/0 بدست آمد. هر سه این لیگاندها از طریق برهمکنش با شیارها با gdna پیوند می دهند و تمایل برهمکنش برای این لیگاندها به ترتیب از کروستین به سافرانال و کروسین کاهش یافت.