چکیده پایان نامه حاضر درباره نقش قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای در اختلافات میان ایران و امارات متحده عربی می باشد. در پی آن هستیم که بیابیم دخالت ها ومنافع کدامیک از قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای موجب پیدایش ،شکل گیری و ادامه اختلافات ایران و امارات گردیده است؟ اختلافاتی که بیش از دو دهه بر روابط ایرانی – عربی و فرامنطقه ای سایه افکنده است. دراین پژوهش به شکل کتابخانه ای و استفاده از اینترنت و آرای صاحب نظران که به صورت مصاحبه انجام شده ،جهت جمع آوری اطلاعات بهره گرفته شد. فرآیند اصل اختلاف میان دوکشور،ساختار امارات متحده عربی و استقبال از این اختلافات و سپس مداخلات قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای جداگانه بررسی گردید. بنابر مواضع احصاء شده ، جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و تنب کوچک جزیی از تمامیت ارضی ایران تلقی شده و ادعای امارات و حمایت ضمنی و آشکار قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای به منزله مداخله در امور داخلی ایران است .از سوی دیگر، مقامهای دولت مرکزی امارات نیز موضوع جزایر سه گانه را به عنوان موضوع ملی و راهبردی تلقی می نمایند و از آن به جهت حفظ وحدت امارت های هفت گانه و تداوم حاکمیت ابوظبی سود می جویند. اختلافات بین دوکشور با دخالتهای قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای در راستای منافع خودشان،تبدیل به یک موضوع بین المللی و بحران آفرین گردید. دراین بین خویشتنداری و مذاکرات طرفین به دور از جنجالهای سیاسی می تواند راهگشا باشد.