تحقیق حاضر درصدد است تا با روش شناسی کیفی مردم نگاری به کندوکاو بستر اجتماعی-فرهنگی قتل های ناموسی در استان خوزستان بپردازد. بیست و چهار نفر مرد و زن از گروه های مختلف به عنوان مشارکت کننده در این پژوهش مشارکت کردند. تکنیک عمده برای جمع آوری داده ها، مصاحبه عمیق، مبتنی بر؛ مصاحبه گفتمانی غیررسمی، رهیافت راهنمای مصاحبه عمومی و مصاحبه بازاستاندادشده بود. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری نظری و حداکثر تنوع انتخاب شدند. به طور کلی چهارده مقوله اصلی در فرایند تحلیل داده ها بدست آمد که عبارتند از: ننگ دختر، ترجیح فرزند پسر، فشار هنجاری جمع برای قتل، تعصب شدید و ناموس پرستی، زنان مقصر همیشگی، مردسالاری شدید، یک پارچگی بالا، بازگشت آبرو با خون، شیخ در رأس هرم تصمیم گیری، ازدواج های اجباری، ادراک متفاوت از تغییرات، اسلام و تأویل دوگانه از قتل، الگوی مذهبی جان پناه زنان، مراقبت شدید از زنان و دختران.