چکیده در میدان نفتی مارون، جنوب شرق اهواز، سازند آسماری (الیگو – میوسن) غالبا متشکل از سنگ های کربناته همراه با میان لایه هایی از شیل، ماسه سنگ، آهک ماسه ای، و آهک رسی است که به صورت پیوسته روی شیل های سازند پابده و با ناپیوستگی در زیر نهشته های سازند گچساران قرار دارد. فونای نسبتا متنوعی شامل فرم های مختلف فرامینیفرهای بنتونیک و پلانکتونیک در نهشته های سازند آسماری در چاههای 322 و 292 میدان نفتی مارون شناسایی شده است. در این مجموعه، در چاه 322، شامل 40 گونه (متعلق به 19 جنس) فرامینیفرهای بنتونیک و 3 گونه (منتسب به 3 جنس) فرم های پلانکتونیک است در حالیکه فونای موجود در نهشته های الیگو – میوسن چاه 292 شامل 34 گونه (نسبت داده شده به 19 جنس) فرم های بنتونیک و 3 گونه (منتسب به 3 جنس) از فرامینیفرهای پلانکتونیک می باشد. با توجه به پراکندگی چینه شناسی و تغییر در اجتماع فرم های مذکور بیوزون های borelis melo curdica – b. melo melo assemblage zone, miogypsina - elphidium sp. 14 – peneroplis farsensis assemblage zone, archaias asmaricus – a. hensoni – miogypsinoides complanatus assemblage zone, lepidocyclina – operculina – ditrupa assemblage zone در رسوبات سازند آسماری در برش های چینه شناسی مورد مطالعه شناسایی شده است. برای تعیین سن نسبی بیوزون های مذکور در چاههای 322 و 292 از اجتماع فرم های فسیلی و نیز اطلاعات موجود درباره تغییر در پراکندگی ایزوتوپ های استرونسیم استفاده شده و بر این اساس بیوزون های archaias asmaricus – a. hensoni – miogypsinoides complanatus assemblage zone, lepidocyclina – operculina – ditrupa assemblage zone به الیگوسن پسین و بیوزون های borelis melo curdica – b. melo melo assemblage zone, miogypsina - elphidium sp. 14 – peneroplis farsensis assemblage zone به میوسن پیشین نسبت داده شده اند. نتایج مطالعه نشان می دهد که این رسوبات در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال که شامل 12 رخساره بوده نهشته شده است. این رخسارهای سنگی بیانگر رسوبگذاری در 5 کمربند رخساره ای محیط های دریای باز، سد، لاگون و پهنه های جزرومدی می باشد. آنالیزهای چینه نگاری سکانسی با استفاده از مطالعات پتروگرافی و تفسیر نمودارهای چاه پیمایی، منجربه شناسایی 5 سکانس رسوبی در سازند آسماری شده است.