نام پژوهشگر: دانیال موسوی

زیست چینه نگاری و ریز رخساره های سازند آسماری در شمال غرب تاقدیس خامی (شمال گچساران) و جنوب غرب تاقدیس بنگستان (شمال بهبهان).
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - پژوهشکده علوم 1392
  دانیال موسوی   علی صیرفیان

در این تحقیق زیست چینه نگاری و ریز رخساره های سازند آسماری در شمال غرب تاقدیس خامی و جنوب غرب تاقدیس بنگستان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. مناطق مورد مطالعه در شمال غرب کوه خامی ، در 7 کیلومتری روستای مارین (شمال گچساران) با موقعیت جغرافیایی5 ´34 °30 شمالی و ?7 ´45 °50 شرقی و جنوب غرب تاقدیس بنگستان (30 کیلومتری شمال بهبهان) با موقعیت جغرافیایی ?30 ´50 °30 شمالی و ?30 ´15 °50 قرار دارند.. سازند آسماری در برش های مورد مطالعه به ترتیب دارای 250 و 240 متر ضخامت می باشد که شامل آهک های توده ای، ضخیم، متوسط تا نازک لایه است که به 6 واحد سنگ چینه ای هر کدام تقسیم شده اند. بر اساس مطالعات فرامینیفر های بنتیک 4 زون تجمعی تشخیص داده شد که به شرح زیر می باشند: 1- lepidocyclina-operculina-ditrupa assemblage zone (rupelian-chattian) 2- archaias asmaricus-archaias hensoni, miogypsinoides complanatus assemblage zone (chattian) 3- elphidium sp. 14-miogypsina spp, peneroplis farsensis assemblage zone (aquitanian) 4- borelis melo curdica- borelis melo melo assemblage zone (burdigalian) سن سازند آسماری در شمال غرب تاقدیس خامی به دلیل وجود هر چهار زون تجمعی روپلین؟-شاتین، آکیتانین-بوردیگالین می باشد. اما در برش شمال غرب تاقدیس بنگستان، تنها وون های های تجمعی شمار ه ی 3 و 4 حضور دارند و معرف سن آکیتانین-بوردیگالین است. در مجموع 14 ریز رخساره مورد شناسایی قرار گرفت، با توجه به این ریز رخساره ها، سازند آسماری در در شمال غرب تاقدیس خامی در یک رمپ هموکلینال و در جنوب غرب تاقدیس بنگستان در یک پلتفرم کربناته تشکیل شده است. ریز رخساره های سازند آسماری در برش شمال غرب تاقدیس خامی، حاکی از تشکیل سازند آسماری در شرایط الیگفوتیک تا یوفوتیک،الیگوتروفیک تا یوتروفیک، الیگوتروفی تا مزوتروفی و یوتروفی در آب با شوری معمولی تا زیاد بوده است. در حالیکه یوفوتیک، مزوتروفی تا یوتروفی و آب باشوری زیاد تا خیلی زیاد در برش سازند آسماری در جنوب غرب تاقدیس بنگستان مشاهده می شود. بررسی اجتماعات کربناته مشخص کرد که ان اجتماعات از نوع هتروزوئن بوده اند که در شمال غرب تاقدیس خامی از نوع فورآلگال تا رودآلگال و فورامول و در تاقدیس بنگستان از توع فورامول بوده است.