روستای چالتاسیان در دو کیلومتری شمال شرقی ورامین و در شمال جاده ورامین به پیشوا واقع شده است، و تپه چالتاسیان در یک کیلومتری شمال روستا در بخش پیشوا از دهستان عسگریه قرار دارد. این تپه در بررسی سیستماتیک در سال 1389 مورد شناسایی قرار گرفت و نتایج حاصل از آن تحت عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد خانم حسین زاده منتشر شد. در پاییز سال 1391 فصل اول عملیات کاوش در این محوطه به سرپرستی دکتر یوسفی زشک انجام شد که بخشی از داده های سفالی آن برای نوشتن رساله پایان نامه در اختیار اینجانب قرار گرفت. تپه چالتاسیان، مکانی استقراری از هزاره پنجم تا اول ق.م و دوره تاریخی است. وجود سفال های آلوئی در سطح تپه، همزمانی آنرا با تپه قبرستان i نشان می دهند که طبق گاهنگاری ارائه شده فاضلی، دوره کلکولتیم قدیم (4700-4000ق.م) را شامل می شود. سفال های سیلک iii، دوره فرهنگی فلات جدید 1 را در تپه شامل می شوند که در تپه قبرستان این دوره، در مرحله بین ظروف نوع آلوئی و خاکستری قرار گرفته است. از سطح تپه سفال های لبه واریخته که مشخصه دوره آغاز ایلامی هستند هم بدست آمده است. از عصر مفرغ، هیچ داده سفالی بدست نیامد. بنابراین تا عصر آهن با وقفه ای در تپه چالتاسیان مواجه هستیم. بخش عظیم داده های سفالی از تپه چالتاسیان، نیز متعلق به عصر آهن است. سفال های بررسی شده در این پایان نامه متغلق به عصر آهن i بوده که آنها با سفال های مشابه شان در محوطه قلی درویش و ازبکی به یک جمع بندی مناسب برسیم. کلید واژه: تپه چالتسیان،عصر آهن i، سفال خاکستری، قلی درویش، ازبکی.