امروزه توجه و اهتمام سیاست جنایی دولت ها به امر پیشگیری غیر کیفری از وقوع جرم و اصلاح مجرمان به عنوان راه حل کار آمد در کنار پیشگیری کیفری ، یکی از اقدامات مهمی است که از سال 1950 میلادی تحت حمایت سازمان ملل متحد در قوانین اغلب کشورهای جهان پذیرفته شده است . در قوانین جمهوری اسلامی ایران نیز قانون گذار در بند پنجم از اصل 156 قانون اساسی اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمان را یکی از وظایف قوه قضائیه قرار داده است . در سیاست جنایی اسلام ، اقدامات پیشگیرانه به مجموعه ای از اقدامات و فعالیت های تربیتی ، آموزشی ، اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی و ... اطلاق می گردد که باید در بستر طبیعی خود جلوه گر شود . بستر طبیعی اجرای احکام اسلامی ، جامعه ای را می طلبد که در آن قبل از مبارزه با معلول ، با علت و اساس آن مبارزه شود . سیاست اصولی و بنیادین اسلام خصوصاً بخش فقه اسلامی در امر مبارزه با جرم و کجروی ، در آموزه های عبادی ، اقتصادی و ... عموماً سیاستی پیشگیرانه و باز دارنده بوده و لیکن تمایل و توجه به کیفر نیز به عنوان آخرین راه حل در اصلاح مجرمین و پیشگیری از ارتکاب مجدد جرم مورد توجه قرار گرفته است . در این رساله سعی شده تا ابتدا به کلیات و مبانی و مفاهیم پیشگیری از جرم پرداخته شود و سپس با طرح پایه های بحث ، مطلب بعدی که عمده ترین بخش این رساله به شمارمی آید یعنی پیشگیری غیر کیفری با بیان زیر ساخت های فردی ، اجتماعی ، محیطی ، اقتصادی و ... صورت پذیرد . و در آخرین مرحله ، پیشگیری هایی کیفری به عنوان بحث مکمل ، مطرح می گردد . تحقیق مذکور ، یک تحقیق نظری بوده و به شیوه کتابخانه ای با استفاده از کتب معتبر فقهی و روایی گردآوری شده است . واژگان کلیدی : پیشگیری ، جرم ، سیاست جنایی ، اسلام