روش طراحی آزمایشات تاگوچی یکی از روش های بهبود کیفیت است که با دیدگاهی مهندسی به طراحی آزمایش و تحلیل داده های آن می پردازد. این روش با دیدگاه های نوینی که در زمینه اهمیت مرحله طراحی و نقش واریانس در کیفیت ارایه نموده است، به عنوان رویکردی قدرتمند در طراحی آزمایشات محسوب می شود. در طی دهه های سپری شده از معرفی روش تاگوچی این روش در صنایع مختلف به کار گرفته شده است. با وجود سابقه کاربردهای بسیار زیاد این روش در فرایندهای صنعتی، در تعداد اندکی از موارد به کاربرد روش تاگوچی در خدمات پرداخته شده است. از نقطه نظر بررسی روش تاگوچی در طراحی آزمایشات، دیدگاه این روش در نوع انتخاب آرایه طراحی و نحوه برخورد با اثرات فاکتورها، همچنین شیوه انتخاب طرح بهینه مورد بحث بوده است و علیرغم وجود طیف گسترده ای از کاربردها، این روش همواره به صورت کلاسیک به کار برده شده است و از بحث های موجود پیرامون این روش به صورت سازمان یافته و در عمل استفاده نشده است. در این پایان نامه، پس از مروری بر دیدگاه تاگوچی در مورد کیفیت و مروری بر مقالات مرتبط، به اختصار به تشریح روش تاگوچی پرداخته شده است، همچنین روش تاگوچی در استفاده از آرایه های پیشنهادی وی در طراحی و تخصیص فاکتورها به آن، و کاربرد نسبت s/n در تحلیل داده ها بررسی می شود. سپس، با توجه به نواقص موجود در این روش، از این تحلیل ها بهره گرفته شده و آرایه طراحی دیگری جایگزین آرایه پیشنهادی تاگوچی می شود و معیار انتخاب در تحلیل داده ها اصلاح می گردد. روش پیشنهادی در یک مورد عملی در خدمات در طراحی آزمایشات یک شرکت تعمیرات و خدمات گارانتی پیاده سازی شده و نتایج روش پیشنهادی با نتایج آزمایش با روش تاگوچی مقایسه می شود. از نتیجه این آزمایشات مشخص می شود این روش پاسخ های صحیح تری در بررسی اثرات فاکتورها ارایه می دهد و پاسخ های به دست آمده از ترکیب پیشنهادی این روش نسبت به ترکیب روش تاگوچی از میانگین و واریانس کمتری برخوردارند.