وقوع سیل در نقاط مختلف جهان خسارات فراوانی را به دنبال دارد لذا پیش بینی آن از اهمیت بسیار بالایی در کاهش خسارت ها برخوردار است. از طرفی پدیده مداوم و روزافزون گرم شدن عمومی زمین و تغییر اقلیم، که وقوع آن در سطح جهان مسجل شده ، باعث گردید تا تغییرات قابل ملاحظه ای در مشخصات سیلاب ها ایجاد شود. از جمله اثرات ملموس این پدیده در اغلب حوزه های آبریز ایران، وقوع پدیده های متعدد سیلاب با شدت و فراوانی بیش از پیش بوده است. هدف از انجام پیش بینی این تحقیق، استفاده از داده های هواشناسی جهت پیش بینی سیل با استفاده از مقادیر بارش شده بلند مدت در مقیاس روزانه با در نظر گرفتن عدم قطعیت های ناشی از پیش بینی باشد. برای این منظور ابتدا مشخصات هیدرولوژیکی و هواشناسی منطقه مطالعاتی مورد بررسی قرار گرفته است. در مرحله بعدی، یعنی بررسی های هیدروکلیماتولوژی، ابتدا پیش بینی بلند مدت بارش در مقیاس روزانه توسط یک مدل آماری صورت گرفته و سپس از روش شبیه سازی scs مدل بارش- رواناب به منظور شبیه سازی هیدروگراف سیل در زمان وقوع بارش با توجه به بارش های پیش بینی شده و تاریخی استفاده می گردد. در انتها تحلیل عدم قطعیت مدل پیش بینی بارش در تعیین عدم قطعیت پیش بینی سیل با ارایه نمودار توزیع احتمالاتی تجمعی ارایه شده است. جهت بررسی صحت و کارآیی الگوریتم تدوین شده، شمال حوزه آبریز کاجو (محدوده قصرقند) واقع در جنوب شرقی ایران به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است