امروزه تقریبا تمامی کالاهای مورد نیاز مصرف کنندگان، در زنجیره تامین تهیه می شوند. از آنجایی که سازمان های فعال در یک زنجیره تامین عموما مستقل از یکدیگر هستند، هر کدام به طور خودخواهانه به بهینه سازی اهداف خود می پردازند. اگرچه عملکرد مناسب هر کدام از اعضای زنجیره تامین ضروری است، اما این امر به تنهایی کارکرد بهینه سیستم زنجیره تامین را به عنوان یک کل در پی نخواهد داشت. در مساله هماهنگی در زنجیره تامین به ارایه راهکارهایی جهت نزدیک شدن به عملکرد بهینه زنجیره تامین پرداخته می شود. در صورت تحقق هماهنگی، کل زنجیره تامین به عنوان یک سیستم واحد امکان دستیابی به قابلیت رقابتی را دارا خواهد بود. تاکنون پژوهش های انجام گرفته پیرامون موضوع ایجاد هماهنگی در زنجیره تامین معطوف به حالاتی بوده اند که اولا زنجیره تامین مورد مطالعه حداکثر سه سطحی بوده و در کلّیه سطوح هم بیش از یک عضو حاضر نبوده است و ثانیا حالت تک کالایی حاکم بوده است. پایان نامه حاضر با بهره گیری از مفهوم شبکه های جریان به ارایه راهکاری جهت ایجاد هماهنگی در زنجیره تامینی با اعضای متعدد و با در نظر گرفتن حالت چند کالایی می پردازد. نتایج ارزیابی بیانگر کاهش بیش از 20 درصدی هزینه ها در اثر به کارگیری روش پیشنهادی می باشد.