سازه های زیرزمینی که در مناطق لرزه خیز قرار دارند بایستی علاوه بر بارهای استاتیکی که از زمین اطراف بر آنها وارد می شود نیروهای دینامیکی حاصل از زلزله را نیز تحمل نمایند. معمولا سازه های زیر زمینی دارای سطح مقطعی کوچکتر از طول موج تحریک ورودی می باشند. بر این اساس می توان از روش های شبه استاتیک و شبه دینامیک برای تحلیل سطح مقطع این گونه سازه ها استفاده کرد. در این مقاله از یک روش تحلیل جدید که بر مبنای تیوری تبر بر بستر وسکو الاستیک دینامیکی می باشد. برای بدست آوردن تغییر شکل برشی سازه های جعبه ای شکل مدفون در خاک استفاده شده است. روش پیشنهادی توسط محققین پیشین کمتر مدنظر قرار گرفته است را در محاسبه ی تغییر مکان لرزیه ای وارد نماید. نتایج روش پیشهادی نشان می دهد که تغیر مکان لرزیه ای سازه های زیر زمینی علاوه بر خصوصیات مکانیکی و هندسی محیط و سازه به مقدار قابل توجهی به میرایی مصالح و فرکانس تحریک ورودی وابسته است. نتایج حاصله از روش پیشهادی در برخی از فرکانس ها با نتایج سایر محققین هم خوانی دارد با این حال با توجه به تاثیر فرکانس در برخی از فرکانس ها تفاوت قابل توجهی دیده می شود.