آلیاژ کردن پلیمرهای شکننده با لاستیک ها یکی از روش های گسترده کاربرد پلیمرها می باشد یکی از پلاستیک های پرمصرف که خواص مکانیکی آن را می توان با آلیاژ کردن با لاستیک ها بهبود بخشید پلی وینیل کلراید است. با استفاده از فاز لاستیک در ماتریس پلی وینیل کلراید می توان خاصیت انعطاف پذیری به آن داد. لاستیک نیترال بوتادین با پلی وینیل کلراید امتزاج پذیر بوده و ساختار تک فازی می دهد. اهمیت کاهش مصرف منابع طبیعی با توجه به محدودیت این منابع بسیار قابل توجه می باشد. روش تولید فوم با ایجاد حباب ها یکی از روش های کاهش مواد مصرفی می باشد. فوم های میکروسلولی به آن دسته از فوم ها اطلاق می شود که دارای تعداد بسیاری سلول های ریز در اندازه های حدود 10 میکرون می باشند در این فوم ها از گاز خنثی (نیتروژن یا دی اکسید کربن) بعنوان ماده پف دهنده استفاده می شود. به دلیل کوچکی سلول ها، این فوم ها خواص مکانیکی و فیزیکی برتری (مانند استحکام، خستگی، استحکام به ضربه، خواص حرارتی و دی الکتریکی) حتی نسبت به پلاستیک فوم نشده دارند. در این پایان نامه مخلوط امتزاج پذیر pvc/nbr به روش توده ای و عامل فوم کننده co2 فوم شد. پارامترهای فرآیند دمای فوم، زمان فوم و مقدار درصد نیترال بوتادین بود. در این تحقیق، خواص ساختاری و مکانیکی فوم کامپوزیت ترموپلاستیک-لاستیک pvc/nbr بررسی شد. خواص ساختاری با اصطلاحاتی همچون، چگالی فوم، چگال سلولی و میانگین اندازه سلول ها مشخص می شود. خواص مکانیکی مانند استحکام کششی، مدول کششی و ضریب ازدیاد طول در نقطه شکست محاسبه شد. نتایج نشان می دهد با افزایش دما و زمان چگالی کاهش می یابد هرچند در دمای c 110 با افزایش زمان از 10 به 15 ثانیه چگالی افزایش می یابد. با افزایش دما و زمان میانگین اندازه سلول ها افزایش می یابد ولی در دمای c 110 در زمان های بالا کاهش پیدا می کند. کاهش تعداد سلول ها با افزایش زمان و دما، به دلیل اتصال سلول ها به یکدیگر یا محو شدن آنها می باشد. با کاهش چگالی نسبی استحکام کششی، مدول کششی و ازدیاد طول در لحظه شکست کاهش می یابد. این پدیده به این دلیل رخ می دهد که با کاهش چگالی نسبی فوم مقدار واقعی ماده در واحد حجم کاهش پیدا می کند و باعث کاهش وزن می شود.