در دهه های نخست قرن بیستم، تحول در حوزه شعر فارسی شتاب فزاینده ای گرفت و به پیدایش جریان های مختلف شعری انجامید. شعر رمانتیک فارسی، یکی از جریان های شعری معاصر بود که از دهه دوم قرن بیستم به تدریج رواج یافت و در دهه های سی و چهل به یکی از جریان های مهم شعر روزگار بدل شد. فریدون توللی، شاعر معاصر شیرازی، پیشوایی شاخه ای از شعر رمانتیک را در طول چند دهه به عهده داشت. مهدی حمیدی شیرازی، نیز در تعداد قابل توجهی از سروده های خود، متأثر از رمانتیسم است. پایان نامه حاضر عهده دار بررسی ساختار و محتوای شعر فریدون توللی و مهدی حمیدی شیرازی و تأثیر پذیری آنها از موازین و ویژگی های مکتب رمانتیسم است. این پایان نامه در یک مقدمه و چهار فصل تنظیم یافته است. ابتدا درباره پیدایش مکتب رمانتیسم در اروپا بحث کرده ایم. سپس چگونگی حضور رمانتیسم را در شعر فارسی بررسی کرده، در فصول بعد ساختار و محتوای شعر توللی و حمیدی شیرازی با توجه به اصول و موازین مکتب رمانتیسم مورد بحث قرار گرفته است.