موضوع این پایان نامه بر نحوه بهینه سازی محل مناسب میراگرهای لزج مایع در ارتفاع سازه تمرکز دارد. بدین منظور محل قرارگیری سیستم میراگر با استفاده از چهار روش توزیع یکنواخت، توزیع بر اساس انرژی کرنشی برشی، توزیع بر اساس انرژی کرنشی در طبقات موثر و روش sssa (الگوریتم جستجوی تکراری ساده سازی شده) تعیین گردید. سه قاب سازه ای 4، 8 و 12 طبقه فولادی به عنوان مدل های تحت بررسی انتخاب شدند. تحلیل های تاریخچه زمانی بر روی مدل ها تحت 3 رکورد زلزله انجام شد و حداکثر پاسخ تغییرمکان نسبی طبقات برای هر یک از حالت های قرارگیری میراگر بدست آمده محاسبه شد. نتایج کلی نشان دهنده تاثیرات زیاد سیستم میراگر بر مشخصات دینامیکی سازه و کاهش چشمگیر مقادیر پاسخ لرزه ای می باشد. بهینه سازی بروش sssa بصورت کاملا محسوس، نسبت هر سه روش دیگر، مقدار تغییرمکان نسبی طبقات را به میزان بیشتری کاهش می دهد، ولی از آنجاییکه این روش در کارهای عملی مستلزم عملیات بالای محاسباتی نسبت روشهای دیگر می باشد، روش توزیع بر اساس انرژی کرنشی روشی کاربردی برای روشهای عملی و طراحی سازه های بزرگتر به نظر می رسد.