چکیده هدف از پژوهش حاضر تبیین و پیش بینی میزان رضایت زناشویی بر اساس سبک زندگی و عمل به باورهای دینی زوجین شهر تهران بوده است. بدین منظور از طریق نمونه گیری چند مرحله ای ابتدا دو منطق? یک و پنج شهر تهران به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شد، سپس دو فرهنگسرای وابسته به شهرداری در حال فعالیت در این دو منطقه (ملل و فردوس) انتخاب شده و پس از هماهنگی با فرهنگسراها تعداد 400 پرسشنامه (برای هر فرهنگسرا 200 پرسشنامه، معادل 100 زوج) در اختیار والدینی قرار گرفت که یا خود و یا کودک آنها در برنامه های تابستانی این دو فرهنگسرا شرکت کرده اند و از آنها درخواست شدکه به جز خود همسر ایشان نیز پرسشنامه را تکمیل کرده و در اختیار پژوهشگر قرار دهند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ، پرسشنامه مقیاس های اساسی آدلری برای موفقیت بین فردی- نسخه بزرگسالان (basis-a)، پرسشنامه معبد برای اندازه گیری عمل (نه اعتقاد و نگرش) به باورهای دینی جمع آوری شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که فقط ضرایب رگرسیونی محاسبه شده در خصوص مولفه های نقش مذهب در زندگی، محتاط بودن و مستحق بودن در سطح اطمینان 95 درصد (05/0= ) معنی دار است و سایر ضرایب رگرسیونی مربوط به دیگر مولفه های سبک زندگی و عمل به باورهای دینی معنی دار نمی-باشند. همچنین نتایج تحلیل های همبستگی حاکی از رابطه معنادار رضایت زناشویی زنان تنها با خرده مقیاس سخت گیری در مردان؛ رابطه معنادار خرده مقیاس ارتباطات زنان با دو خرده مقیاس محتاط بودن (با علامت منفی) و سخت گیری مردان؛ حل تعارض زنان با به سه خرده مقیاس تعلق- علاقه اجتماعی، کنار آمدن و ملایمات؛ همبستگی معنادار تمامی خرده مقیاس های عمل به باورهای دینی زنان با تعلق- علاقه اجتماعی مردان؛ همبستگی معنادار خرده مقیاس های عمل به باور دینی زنان (به جز خرده مقیاس عمل به مستحبات) با کوشش برای کمال مردان؛ همبستگی معنادار تمامی خرده مقیاس های عمل به باورهای دینی مردان به جز عمل به مستحبات با خرده مقیاس کوشش برای کمال زنان؛ و همبستگی معنادار بین تمامی خرده مقیاس های عمل به باور دینی به جز انجام مستحبات و رضایت زناشویی و تحریف آرمانی بوده است.