برش مورد مطالعه در 18 کیلومتـری جنوب غربی دیهـوک، شهرستان طبس، استان خراسـان جنوبـی واقع شده است. توالی اندازه گیری شده شامل 298 متر از بخش زیرین سازند اسـفندیار می باشـد که شامل آهک?های ضخیم لایه تا توده?ای به رنگ خاکستری تیره تا خاکستری متمایل به قهوه?ای است. مرز زیرین این توالی به صورت ناپیوسته است و بر روی سازند بغمشاه قرار دارد و حد بالای انـدازه گیری شـده تا آهـک?هـای توده?ای خاکسـتری روشن (ریفی) سازند اسفندیار می?باشد. در این پژوهش بر اساس مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی یک رخساره سنگی آواری و هشت ریز رخساره کربناته مختلف در قالب یک کمربند رخساره ای آواری از نوع ماسه سنگ ساحلی و دو کمربند رخسـاره?ای کربناتـه شـامل لاگون و پشت ریف شناسایی گردید. بر اسـاس ارتباط ریز رخساره?های شناسایی شـده و پـراکندگـی آنها در طول توالی مورد مطالعه، الگوی رسوبی پیشنهادی برای بخش زیرین سازند اسفندیار، به شکل یک بخش لاگونی از یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف لبه?دار می باشد که در طول ژوراسیک پسین در حال پیشروی بوده است. مطالعات ژئوشیمیایی حاصل از آنالیز عنصری نمونه های مورد مطالعه نشان می?دهد که محیط تشکیل این نهشته?ها مشابه با مناطق معتدله عهد حاضر است. ترکیب کانی شناسی اولیه کلسیت کم منیزیم و محیط دیاژنتیکی این سنگ?های کربناته یک محیط نیمه بسته تا باز بوده که با سازندهای مجاور تبادلات شیمیایی چندانی نداشته است. همچنین تلفیق داده?های پتروگرافی و نتایج ژئوشیمیایی حاصل از آنالیزهای عنصری نشان داده است که سنگهای آهکی مورد مطالعه، تحت تأثیر محیط دیاژنزی متئوریک فریاتیک، تدفینی و بالاآمدگی قرار گرفته که تأثیر دیاژنز متئوریکی بر روی این رسوبات از دیگر محیط?ها بیشتر بوده است.