در سال های اخیر با توجه به رشد روزافزون و وسعت تغییرات نظام های آموزشی ، سازگار نمودن بستر یادگیری با تمامی جوانب نیازهای یادگیرنده، در کانون توجه قرار گرفته است . چرا که محیط فیزیکی به سبب ساختار خود می تواند تعاملات و در پی آن فرآیند یادگیری را تقویت و یا تضعیف نماید .چرا که تغییردر نظام آموزشی تغییر در کالبد فیزیکی فضای آموزشی را نیز در بر دارد و اگر چنین رابطه متقابلی وجود نداشته باشد باعث تضعیف فرایند یادگیری می شود .تحقیق حاضر با تکیه بر ذات جستجوگر و تجربه پذیر جهان کودک و به منظور پاسخگویی به تحولات گسترده نظام آموزشی، ضرورت بهره گیری از عامل انعطاف پذیری در محیط های یادگیری را مورد تاکید قرار داده است . هدف از این تحقیق طراحی فضای آموزشی است ، که قابلیت انعطاف با تغییرات نظام آموزشی کشور را داشته باشد . روش این تحقیق تحلیلی ، کاربردی ، ترکیبی و آینده نگر است ، که با استفاده از روش مصاحبه باز و ابزار پرسشنامه و نظرخواهی تصویری از کودکان که کمک های زیادی برای پی بردن به مشکلات کاربران می کند ، به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته ایم ، که به نتایج این داده ها در کل تحقیق می پردازیم .