هدف از انجام این تحقیق بررسی مشکلات و خطاهای آوائی فارسی زبانان در هنگام روخوانی قرآن کریم می باشد. از آنجایی که دو زبان فارسی و عربی دارای ساختار آوایی متفاوتی هستند بنابرین احتمال بروز خطا توسط یک فارسی زبان در هنگام قرائت قرآن وجود دارد. این تحقیق اهداف جزئی تری را نیز در بر می گیرد، ازجمله تعیین اختلافات و تشابهات آواهای زبان فارسی و عربی، پیش بینی برخی از خطاها بوسیله گونه قوی فرضیه تحلیل مقابله ای و سپس تحلیل خطاهای آوایی فارسی زبانان. در این تحقیق از تعدادی دانشجوی فارسی زبان که آموزش خاصی در قرائت قرآن ندیده بودند استفاده شده است. برای انجام این تحقیق پس از ضبط صدای آنها هنگام قرائت سوره های کوتاه قرآن، به بررسی و مقایسه نحوه تلفظ اصواتی که تولید کرده اند با نمودارهای آوایی زبان عربی، پرداخته شده است. دراین مورد نمودار مقابله ای آواهای دو زبان نیز ارائه شده است. پس از این بررسی و مقایسه، تحلیل خطای آنها مد نظر قرار گرفته است. در تحلیل خطای فارسی زبانان بعد از تشخیص خطا ها به توصیف و طبقه بندی خطاها پرداخته شده است و نوع خطاها را اعم از اینکه بین زبانی یا درون زبانی است مشخص شده است. همچنین تأثیر نظام نوشتاری بر ایجاد خطا در نظر گرفته شده است. بعد از آن به مرحله تصحیح خطاها پرداخته شده است و راهکار هایی ازجمله ارائه جفت های کمینه برای اصوات زبان عربی پیشنهاد شده است.