واژه صحابی در متون دینی زیاد به کار رفته است اما دیدگاه شیعه و اهل سنت در تفسیر صحابه مورد اختلاف است. بیشتر اهل سنت بر این باورند که همه صحابه عادل اند وهیچ نوع نقدی نسبت به عملکرد آنان را روا نمی دارند، اما شیعه چنین دیدگاهی ندارد. هدف این تحقیق ارائه ی تصویری شفاف از صحابه پیامبر (ص) در آئینه قرآن است تا زمینه بیداری و وحدت مسلمانان فراهم شود. ابتدا دو تعریف عمده برای واژه صحابه با توجه به جهت گیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. سپس آیات متعدد در باب ستایش و فضائل برخی صحابه و همچنین آیات در باب سرزنش و بیان رذائل برخی دیگر از آنان به تفصیل بیان گردیده و بدین صورت سیمای صحابه واقعی رویش یافته در مکتب الهی پیامبر (ص)، از سیمای افراد منافق که فقط بخاطر منافع دنیوی در ظاهر مسلمان شده بودند و حتی در زمان خود پیامبر (ص) و بعد از ایشان از مقام صحابه واقعی دور شده و ریزش یافتند، آشکار و تبیین گردید. در نهایت پس از بیان علل تاریخی پیدایش بحث عدالت صحابه، به بیان کامل ادله اهل سنت و شیعه در زمینه بحث عدالت صحابه پرداخته شد. نتیجه شد که مسلما همه ی صحابه پیامبر (ص) به هیچ وجه عادل نبوده اند، بلکه هر کدام از صحابه با توجه به سعی و تلاش واقعی که در رفتار و سلوک معنوی خود داشته اند، از دین اسلام به همان نسبت اخلاص خود بهره برده و مشمول الطاف خداوند در قرآن گردیده اند.