هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فناوری اطلاعات در توسعه اهداف درس تربیت بدنی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر لاهرود بود. جامعه آماری تحقیق کل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر لاهرود بود که در هشت مدرسه در نیمسال دوم تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل بودند. برای نمونه آماری دانش آموزان 2 مدرسه بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پس از همسان سازی آنها بر مبنای قد، وزن، سن، و نمره تربیت بدنی ترم قبل 30 آزمودنی از هر مدرسه برای نمونه نهایی انتخاب شد که یکی از مدارس به طور تصادفی به عنوان گروه تجربی و دیگری به عنوان گروه شاهد انتخاب شد . برای تحقق اهداف پژوهش به مدت یک نیمسال تحصیلی گروه تجربی سه هدف عاطفی ،اخلاقی و شناختی با کمک جزوه و سی دی آموزشی و همچنین دو هدف جسمانی و حرکتی با کمک فیلم و سی دی آموزشی آموزش دیدند. شایان ذکر است برای اهداف حرکتی مهارت های رشته ورزشی والیبال مورد آموزش قرار گرفت و برای اهداف جسمانی از فاکتورهای آمادگی جسمانی که در مدارس تدریس می شوند از جمله (درازو نشست ، بارفیکس ، انعطاف پذیری ، دوی 9*4) یک مورد دوی9*4 با پیشنهاد محقق و صلاحدید اساتید راهنما و مشاور تحت آموزش و ارزیابی قرار گرفتند که آزمودنی ها مطالب مذبور را پس از مشاهده فیلم های آموزشی شخصا به تمرین پرداختند و در صورت بروز مشکل از معلمین کمک می گرفتند. اما آزمودنی های گروه شاهد موارد مزبوز را بصورت عادی و از طریق دبیر تربیت بدنی آموزش دیدند. در پایان نیم سال تحصیلی هر دو گروه در شرایط یکسان مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. برای سنجش اهداف عاطفی ،اخلاقی و شناختی از پرسشنامه 30 سئوالی محقق ساخته استفاده شد که روایی آن به تایید 12 نفر از متخصصین رسید و پایایی آن در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. همچنین برای سنجش اهداف جسمانی و حرکتی از آزمون عملی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله تی استودنت ، کلموگروف اسمیرنف با کمک نرم افزار spss استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین میانگین نمرات گروه تجربی که اهداف درس تربیت بدنی را از طریق فناوری اطلاعات و گروه شاهد که اهداف مزبور از طریق آموزش مرسوم و سنتی آموزش دیده بودند، تفاوت آماری معناداری وجود دارد و گروه تجربی مهارت های مزبور را بهتر یاد گرفته بودند.