نام پژوهشگر: وجیهه عزیزیان فارسانی

بررسی تاثیر درصدهای مختلف غذادهی بر روی روند رشد , بازده تولید و ترکیب لاشه تاس ماهی سیبری
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر - دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی 1388
  وجیهه عزیزیان فارسانی   پریتا کوچنین

بررسی تاثیر درصد های مختلف غذادهی بر روند رشد ، بازده تولید وترکیب لاشه تاسماهی سیبریacipenser baerii مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر درصدهای مختلف غذادهی غذادهی بر شاخص های رشد و تغذیه و ترکیب لاشه در تاس ماهی سیبری پرورشی طراحی گردید. تعداد 48 عدد تاس ماهی سیبری با میانگین وزن 9/80 ±4/1035 گرم و میانگین طول 8/1±6/67 سانتی متر انتخاب شدند و به مدت 8 هفته در 12 تانک فایبر گلاس 500 لیتری با تراکم 4 عدد ماهی در هر تانک با 3 درصد مختلف غذادهی 1، 2 و 3 درصد وزن بدن در روز نگهداری شدند. غذادهی هر تانک، 3 نوبت در شبانه روز و با دست انجام شد. فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب (دما و do) بصورت روزانه و ph به صورت هفتگی ثبت شد. به منظور بررسی شاخص های رشد و تغذیه در طول آزمایش، بیومتری ماهانه انجام گرفت. همچنین بمنظور تعیین تاثیر درصدهای غذادهی مختلف بر ترکیبات لاشه در انتهای آزمایش 4 عدد ماهی از هر تیمار به صورت تصادفی انتخاب شدند. در انتهای آزمایش، نتایج آنالیز واریانس یکطرفه شاخص های رشد (wg، sgr، bwg، cf، hsi) در تیمارهای مختلف غذادهی نشان داد که هرچند با افزایش درصد غذادهی از 1درصد وزن بدن در روز به 3 درصد وزن بدن در روز یک روند افزایشی مشاهده شد، این شاخص ها به طور معنی داری تحت تاثیر درصدهای مختلف غذادهی نبوده اند (p>0.05). همچنین، با افزایش درصد غذادهی از 1 درصد وزن بدن در روز به 3 درصد وزن بدن در روز، کارایی غذا کاهش یافت و شاخص های تغذیه، fcr، fer و per به صورت معنی داری تحت تاثیر درصدهای مختلف غذادهی قرار گرفتند (p<0.05). مقایسه میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای مختلف نشان داد که کمترین مقدار ضریب تبدیل غذا با مقدار (33/0±5/1) متعلق به تیمار با کمترین درصد غذادهی (تیمار 1) و بالاترین مقدار با رقم (89/0±8/3 ) متعلق به تیمار با بیشترین درصد غذادهی (تیمار 2) بود. همچنین، نتایج بررسی نهایی بازده غذایی (fer) نشان داد که تیمار 1 با میزان (4/14±8/66) دارای بیشترین مقدار بازده غذایی و تیمار 3 با میزان (04/6±03/27) دارای کمترین مقدار بازده غذایی بودند. همچنین تیمار 1 درصد وزن بدن غذادهی در روز دارای بالاترین بازده پروتئین با مقدار (06/0±3/0) و تیمار 3 درصد وزن بدن غذادهی در روز با مقدار (02/0±12/0) دارای پائین ترین بازده پروتئین بود. نتایج آنالیز لاشه نیز حاکی از معنی دار نبودن تاثیر درصدهای مختلف غذادهی بر ترکیبات لاشه بود (0/05<p). در نهایت با توجه به نتایج شاخص های رشد و تغذیه و نتایج آنالیز لاشه و یکسان بودن روند رشد و کاهش کارایی غذا با افزایش درصد غذادهی از 1 درصد وزن بدن غذادهی در روز به 3 درصد وزن بدن غذادهی در روز، نتیجه گیری شد که تیمار 1، یعنی 1 درصد وزن بدن غذادهی در روز، مقدار مناسب تغذیه ی تاس ماهی سیبری با میانگین وزن 9/80 ±4/1035 گرم و در این شرایط پرورش می باشد.