هدف این مطالعه بررسی نظری واکنش افزایش اکسایش snme2cl2 به کمپلکس های غنی از الکترون پلاتین(ii) از نوع [ptl2me2] (1) در حضور لیگاند های دو دندانه l2 ، به منظور تشکیل محصول واکنش [ptl2me2(snme2cl)cl] (2) و سپس حذف کاهشی me-sn-me2cl از کمپلکس 2 است. این واکنش افزایش اکسایش از طریق مکانیسم sn2 انجام می شود. محاسبات ما نشان دادند که ماهیت لیگاند دو دندانه l2، بر روی انرژی ساختار گذار و محصول واکنش افزایش اکسایش تاثیر گذار است. سرعت واکنش افزایش اکسایش با لیگاند های مورد مطالعه بدین تر تیب l2 = en > two vacant sites > bpy > chn-nhc > dmpe > dhpe > tcdp افزایش می یابد. سهولت واکنش افزایش اکسایش منجر به تشکیل محصول پایدار تر می شود. شایان ذکر است که یک ارتباط خطی مستقیم بین انرژی homo واکنش گر 1 و پایداری محصول اولیه واکنش افزایش اکسایش[ptl2me2(snme2cl)]+ (3) وجود دارد. هر چقدر انرژی homo واکنش گر ناپایدار تر باشد، محصول وا کنش پایدار تر است. همچنین محاسبات cda ما نشان دادند که یک ارتباط خطی معکوس بین انرژیhomo واکنش گر 1 و مقدار (دهندگی به پذیرندگی) الکترون بر روی لیگاند های l2 وجود دارد. این نتایج بیان می کنند که انرژی homo به وسیله میزان توانایی الکترون دهندگی به پذیرندگی لیگاند های l2 کنترل می شود، بنابراین انجام واکنش افزایش اکسایش جایی که l2 یک ?- اسید ضعیف است، از نظر سینتیکی مطلوب است. همچنین مطالعات ما نشان دادند که محصول 3 می تواند واکنش حذف کاهشی me-sn-me2cl را از طریق مکانیسم همزمان انجام دهد. سد انرژی لازم برای واکنش حذف کاهشی sn-c اساسا به ماهیت لیگاندهای l2 وابسته است. با حذف snme3cl از کمپلکس 3، محصول اولیه واکنش حذف [ptl2me]+ (4) تشکیل می شود. سرعت انجام واکنش حذف کاهش با لیگاند های مورد مطالعه اینگونه l2= dmpe > chn-nch > tcdp > dhpe > bpy > en > two vacant sites افزایش می یابد. محاسبات ما نشان دادند که یک ارتباط خطی مستقیم بین سد انرژی واکنش حذف و محصول اولیه واکنش وجود دارد.در حقیقت، ویژگی ترانس لیگاند l2، نقش کلیدی در چگونگی انجام این نوع از وا کنش های حذف کاهشی ایفا می کند.