پژوهش حاضر عقاید مدرسان ایرانی را در مورد اهمیت اشتباهات نوشتاری زبان آموزان پیش از تصحیح و پس از تصحیح انشاهای زبان آموزان مورد بررسی قرار داده است. 30 مدرس و استاد زبان انگلیسی زن و مرد با سطوح مختلف تحصیلات کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا که درس نگارش زبان انگلیسی را در موسسات مختلف آموزش زبان شیراز و یا دانشگاهها (اعم از دانشگاه شیراز و دانشگاه آزاد شیراز) تدریس کرده بودند و یا در زمینه تصحیح نگارش زبان انگلیسی تجربه داشتند در این تحقیق شرکت نمودند. مطالب و ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش شامل 3 متن انشای زبان آموزان و یک پرسشنامه بود. 3 متن انشا را محقق به همراه 3 تن از استادان دانشگاه شیراز به نحوی انتخاب نمودند که نمونه ای از نگارش زبان آموزان در 3 سطح ابتدایی، متوسط و پیشرفته و در بردارنده ی اشتباهات رایج زبان آموزان ایرانی در هر سطح از مهارت باشند. به علاوه، یک پرسشنامه 16 سوالی بر اساس دسته بندی های ذکر شده در مقیاس نمره گزاری جیکوبز و همکاران (1981) به منظور گردآوری داده های مربوط به عقاید نمره گزاران درباره اهمیت انواع مختلف اشتباه (مکانیک نگارش، ساختاری، واژگان، سازماندهی و محتوا) پیش از تصحیح و پس از تصحیح متن ها آماده و مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که در میان انواع مختلف اشتباهات، تمرکز اصلی تقریبا همه نمره گزاران پیش از تصحیح و پس از تصحیح متن ها بر روی اشتباهات مربوط به محتوا بوده است. علاوه بر این، مشخص شد که پس از تصحیح متن ها، نمره گزاران اهمیت قابل توجهی برای اشتباهات مربوط به همه دسته ها به جز اشتباهات مکانیک نگارش قایل بوده اند. کلید واژه ها: نگارش، تصحیح اشتباهات، بازخورد، عقاید مدرسان