ورود پساب ها به اکوسیستم ها باعث برهم خوردن شرایط اکولوژیکی شده است. به گونه ای که در بسیاری از اکوسیستم های آبی مسأله غنی شدن ( eutrophication) حیات اکوسیستم ها را به مخاطره انداخته است. ارائه یک روش کنترل بیولوژیک به منظور رفع این مشکل، دلیل اصلی انجام این تحقیق بوده است. جهت مقایسه نرخ فیلترکنندگی ماهی فیتوفاگ و دافنی ماگنا در تراکم های متفاوت جلبک scenedesmus quadricauda، گونه خالص جلبک از آزمایشگاه کشت و پرورش جلبک پژوهشکده اکولوژی دریای خزر تهیه گردید و در آزمایشگاه کشت جلبک در ایستگاه تحقیقاتی قره سو، جهت انجام آزمایش به کشت انبوه رسید. 4 تیمار (1، 5/2، 5 و 8% وزن بدن در 25 لیتر آب) جهت انجام آزمایشات تغذیه ای فیتوفاگ و 3 تیمار (4، 11 و 35 میلی گرم در لیتر) جهت انجام آزمایشات تغذیه ای دافنی، که در محیط کشت تک گونه ای 8 z- کشت داده شده بودند با سه تکرار وجود داشت. در دوره زمانی 24 ساعت از آکواریوم های ماهی و ارلن های آزمایشات دافنی نمونه برداری و غلظت پایانی محاسبه گردید.آزمایش تغذیه ماهی سه هفته تکرار گردید و ماهی ها نیز در آغاز و پایان آزمایش توزین شدند. . آزمایش تغدیه دافنی 10 روز تکرار گردید و در پایان، رشد دافنی بررسی شد. نتایج آزمایشات ماهی نشان داد با افزایش تراکم جلبک نرخ فیلترکنندگی کاهش یافت که می تواند به دلیل نامناسبی سایز جلبک با خارهای آبششی ماهی باشد و نرخ بلع و افزایش روزانه وزن بدن افزایش و کارایی تغذیه کاهش می یابد. با توجه به کاهش کارایی تغذیه با افزایش بلع ممکن است به دلیل غیر قابل هضم بودن دیواره سلولی جلبک باشد و از طریق مدفوع دفع می شود. بین تیمارهای 1% و 5/2% همچنین بین تیمارهای 5% و 8% در نرخ فیلترکندگی تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما بین تیمارها 1% و 5/2% با 5% و 8% تفاوت معنی دار ی وجود داشت ( 05/0?=). در نرخ بلع، تولید ماهی و کارایی تغذیه تفاوت معنی داری بین تیمارها وجود داشت ( 05/0?=). نتایج آزمایشات دافنی نشان داد با افزایش تراکم جلبک نرخ فیلترکنندگی، بلع و نرخ رشد افزایش یافت اما رشد انفرادی در هر تیمار منفی بود. بین تیمارها در نرخ فیلترکنندگی و بلع تفاوت معنی دار بود ولی در نرخ رشد بین تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نشد ( 05/0?=). در نهایت به علت نرخ رشد و فیلترکنندگی بالاتر دافنی ماگنا در مقایسه با فیتوفاگ می تواند فیلترکننده مناسب تری در فیلتر این جلبک سبز باشد.