چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی مشاوره گروهی با رویکرد امید درمانی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی صورت گرفته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از بین جامعه آماری که شامل کلیه بیماران دیابتی شهر آباده ( مبتلا به دیابت نوع 2 و دارای سن بین 40 تا 65 سال ) بود ، تعداد 30 نفر که در پرسشنامه کیفیت زندگی (whoqol-bref ) پایین ترین نمره را کسب نمودند به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه مشاوره گروهی به شیوه امید درمانی دریافت کردند و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد امیددرمانی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی تاثیر معناداری داشت و همچنین بین ابعاد کیفیت زندگی ( سلامت جسمی ، سلامت روان ، محیط زندگی و روابط اجتماعی ) در بین بیماران دیابتی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنا دار وجود داشت.