بافته های عشایری و نقوش نقش بسته بر آنها سالهاست که توسط بزرگان و محققان بسیاری مورد پژوهش و بررسی قرار گرفته است. در میان این تألیفات بیشمار، می توان به خوبی شاهد آن بود که بافته های قشقایی بیش از همتایان دیگر خود مورد لطف واقع شده اند. و این امر میسر نبود، مگر با قدم نخست سیروس پرهام که در راه شناخت این بافته ها برداشته شد. اما در میان تمام گفته ها و نوشته ها، هنوز نقوش بسیاری از این دسته ناشناخته و یا کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. نقوشی که با بررسی بیشترشان پی به پیوند اعجاب انگیز آنها با نقوش بافته های دیگر مناطق و حتی با نقوش سفالینه های ایران باستان خواهیم برد. برهمین اساس بار دیگر نیاز به تمرکز و تأمل بر روی این بافته ها و کنکاش درون آنها احساس می شود. در نهایت، آنچه در این پژوهش حاصل آمده، نگاهی مجدد در کنار پرداختن به نکات کوچکی است، که بعضا در دریافت و ادراک از فرهنگ و باورهای پیشینیانمان موثر واقع می گردند. اگرچه به خوبی بر این امر واقفیم که بسیاری از این مفاهیم چون اسراری مهرو موم شده، تا همیشه ناشناخته باقی خواهند ماند. با این وجود به نظر می رسد این جستجو مسیری نو را در راه دریافت روشنتری از بافته های قشقایی و نقوش آنها ایجاد کرده و در این میان از مفاهیم نظام هایی چون نشانه شناسی و اسطوره شناسی بهره مند گردیده است.