سهامداران و شرکاء در شرکتهای تجاری از حقوق مختلفی برخوردارند که از جمله مهم ترین آنها مــــی توان به حق سهیم شدن در سود ، حق کسب اطلاع ، حق رأی ، حق حضور در مجامع اشاره کرد . یکی از اساسی ترین حقوق ناشی از مالکیت سهم، حق رأی می باشد. . در این پایان نامه سعی شده است مبنای حق رأی با توجه به قانون تجارت و همچنین لایحه اصلاح قانون تجارت 1347 مورد بررسی قرار بگیرد ، و در ادامه ماهیت حق رأی مورد بررسی قرار گرفته است . در حقوق ایران قانونگذار تفکیک میان حقوق اعطا شده توسط قانون با قرارداد قائل نشده است، به بیان دیگر در نظام حقوقی ایران حقوق اعطاء شده توسط قانون با حقوق اعطاء شده توســــط قرارداد در هم آمیخته است؛ بنابراین باید با بررسی در قوانین موضوعه این دو را از یکدیگر تفکیک نمود و با توجه به مبنای حق رأی و همچنین ماهیت آن امکان اسقاط حق رأی را در حقوق تجارت ایران مورد بررسی قرار داد. نحوه اعمال حق رأی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا با توجه به گسترش فناوری در جهان امروزی دیگر سهامداران مجبور به حضور فیزیکی در مجامع عمومی و اعمال حق رأی نیستــند ؛ این امر باعث سهولت در اعمال حق رأی و جذب سرمایه به خصوص سرمایه خارجی می شود . زیرا سهامداری که در یک کـــشور خارجی سکونت دارد ، دیگر مجبور نخواهد بود برای شرکت در مجامع و اعمال حق رأی، حضور فیزیکی در محل تصمیم گیری داشته باشد .

با توجه به پیشرفت روز افزون صنعت سینما اشراف هنرمندان و حقوقدانان بر قواعد حاکم بر این بخش از هنر لازم و ضروری به نظر می رسد . از آنجایی که سینما به عنوان پدیده ای جهانی زبان گویای فرهنگها ، سنت ها و حتی عقاید سیاسی و مذهبی ملل گوناگون به شمار می رود لذا می تواند شاهراههای ارتباطی بین دولتها و جوامع انسانی را تقویت کند. از جهت دیگر ما با پدیده ی امپریالیسم فرهنگی در جهان رو به رو هستیم و این بدان معناست که تولیدات سینمایی در سیطره ی قدرتهای سیاسی و به خصوص اقتصادی جهان است و میزان تجارت این آثار نیز به شکل فزاینده ای در انحصار شرکتهای بزرگ کشورهای سرمایه دار و در اصطلاح جهان اول است. البته ما با کمبودها و نواقصی در این خصوص رو به رو هستیم چرا که شماری از کشورها از جمله ایران تا کنون به کنوانسیون جهانی کپی رایت نپیوسته است و این چنین عدم مشارکتهاییمی تواند روند پیشرفت قوانین مرتبط با این صنعت و به طور کلی آثار هنری را در این جوامع کند و یا حتی مختل سازد. لذا در پژوهش پیش رو سعی شده است که ابتدا تاریخچه ای از چگونگی پیدایش حقوق برای آثار هنری و فکری آورده شود و سپس در فصل اول که شامل 4 گفتار می باشد ، به تعریف هنر و بررسی نظریات مختلف راجع به حقوق پدید آورندگان پرداخته ایم. در فصل دوم نیز با کنوانسیونهای مختلفی که در این رابطه تشکیل شده است و به خصوص در مورد آثار سینمایی توجه خاصی داشته اند، روبرو هستیم و بالاخره در فصل سوم به تحلیل نظام کپی رایت و نظام حل و فصل اختلافات و همچنین بررسی دو رای که راجع به استفاده ی غیر مجاز از تولیدات سینمایی است، پرداخته ایم.

حاکمیت اراده، اصل لزوم قراردادها و اصل یکپارچگی اجرای تعهّد همگی بیانگر این امر هستند که طلبکار را نمی توان به پذیرش بخشی از موضوع تعهّد مجبور کرد، همچنین تعهدات باید فوری و اگر موجّل باشند در موعد مقرر انجام شوند و تأخیر در اجرای تعهّد، در صورتی مورد پذیرش است که در قرارداد یا قانون ذکر شده باشد زیرا اجل در تعهدات باعث کاهش ارزش آن می-گردد و به ضرر متعهدله می باشد. با این حال قانون گذار به تبعیت از قانون مدنی فرانسه در ماده 277 ق.م. به قاضی اختیار داده با در نظر گرفتن عدالت و انصاف و وضعیت مدیون و با توجه به سایر شرایط و اوضاع و احوال به متعهد مهلت عادله و یا قرار اقساط دهد که این مهلت اجل قضایی نامیده می شود. در این نوشتار به بررسی مفهوم اجل قضایی ، قلمرو اعمال ماده 277 قانون مدنی ، شرایط اعطاء مهلت و آثاری که به همراه دارد پرداخته می شود. همچنین اجل قضایی با انواع دیگر اجل و نهادهای تعدیل قضایی ، عدم امکان اجرای قرارداد و اعسار به جهت مشابهت و نزدیکی مقایسه می گردد.