پاسخ سامانه ایمنی میزبان در برابر آنتی‏ژن‏های گروه‏های خونی دهنده به عنوان مشکل مهم انتقال خون به خصوص برای بیماران نیازمند به دریافت مکرر خون (مانند افراد مبتلا به تالاسمی) مطرح است. یک روش پیشنهادی برای حل این مشکل، پوشش‏دهی آنتی‏ژن‏های سطح سلول قرمز خون با اتصال کووالانسی پلی اتیلن گلایکول فعال شده است. هدف از این مطالعه، به‏دست آوردن شرایط بهینه پوشش‏دهی همزمان آنتی‏ژن‏های اصلی و فرعی با متوکسی پلی اتیلن گلایکول فعال شده با سوکسینیمیدیل والرات و سوکسینیمیدیل کربنات، به صورت مجزا، در وزن‏های ملکولی kda20-10 است. میزان مهار انعقاد سلول‏های قرمز خون توسط پادتن‏های اصلی و فرعی گروه‏های خونی، به عنوان معیاری برای ارزیابی کمی پوشش ‏دهی سطح سلول‏ها با پلیمر در نظر گرفته شد. همچنین، شکل ظاهری سلول های قرمز خون با میکروسکوپ الکترونی (sem) ارزیابی شد. علاوه بر این، به منظور بررسی پاسخ سامانه ایمنی میزبان، پیوند سلول های قرمز خون پگیله شده بین دو گونه موشی متفاوت (balb/c و (c57bl/6 انجام شد. نتایج نشان دادند که به کار بردن غلظت ها و وزن های ملکولی بالاتر پلیمر، پوشش دهی بهتری ایجاد می کند. محاسبات آماری به همراه نتایج sem نشان دادند که شرایط بهینه واکنش برای پوشش دهی همزمان آنتی ژن ها باmpeg-sva و mpeg-sc به ترتیب عبارتند از: (وزن ملکولی: 12/19 و 19 کیلو دالتون؛ غلظت: 21/17 و 8/19). نتایج حاصل از آنالیزهای درون تنی نیز نشان دادند که واکنش های ایمنی در برابر سلول های قرمز خون پگیله شده به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است، به گونه ای که سطح عوامل بیوشیمیایی مربوطه در سرم خون میزبان بعد از گذشت 24 ساعت از دریافت سلول های قرمز خون، در سطح نرمال باقی مانده است.