ریسک نقدینگی از رایج ترین ریسک هایی است که یک بانک به واسطه ماهیت و فلسفه وجودیش با آن مواجه است. در ساده ترین شکل ممکن ریسک نقدینگی به معنی عدم کفایت منابع بانک برای پوشش جریان های خروجی است. مدیریت یا عدم مدیریت این ریسک به عنوان یکی از کلیدی ترین اصول بانکداری، فاصله بین موفقیت و عدم موفقیت در این صنعت را تشکیل می دهد. هدف این پژوهش ارزیابی ریسک نقدینگی و بررسی رابطه آن با سودآوری در بانک های خصوصی و دولتی طی سال های 1382-1390 می باشد. در این پژوهش دو دسته از متغیرها مطرح است. دسته اول متغیرهای مربوط به شاخص های اندازه گیری ریسک نقدینگی به عنوان متغیر مستقل و متغیر نوع دوم، متغیر سودآوری که به عنوان متغیر وابسته مطرح است. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از آمار استنباطی و روش رگرسیونی مبتنی بر داده های پانل استفاده گردیده است. نتایج نشان می دهد که ارتباط مثبت و معناداری بین شاخص های اندازه ریسک نقدینگی شامل موجودی نقد به مجموع سپرده ها، مطالبات از بانک مرکزی به مجموع سپرده ها، اوراق مشارکت به مجموع سپرده ها، تسهیلات به دارایی ها و سودآوری و رابطه منفی و معناداری بین تسهیلات اعطایی به مجموع سپرده ها و سود آوری وجود دارد. همچنین نتایج نشان دهنده، تفاوت معنی دار بین ریسک نقدینگی بانک های دولتی و خصوصی بر اساس شاخص های موجودی نقد به مجموع سپرده ها، نسبت مطالبات از بانک ها به مجموع سپرده ها ، اوراق مشارکت به دارایی ها ، نقدینگی به داراییها، مجموع اوراق مشارکت و نقد نسبت به مجموع سپرده ها و مجموع اوراق مشارکت و نقد نسبت به مجموع سپرده های دیداری و پس انداز است.

هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی استراتژی های توسعه بازاریابی خدمات بانکی در بانک تجارت استان با رویکرد تحلیل سلسله مراتبی است. پژوهش حاضر از حیث هدف تحقیق، کاربردی و از حیث موضوع و سوالات پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی– پیمایشی می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه خبرگان بود که بر اساس ?p طراحی شد. مقیاس پرسشنامه طیف ساعتی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل جامعه آماری تحقیق حاضر شامل مدیران و کارشناسان بانک تجارت در سطح استان می‏باشد که به روش نمونه‏گیری قضاوتی تعداد 20 نفر از آنها به عنوان نمونه به پرسشنامه تحقیق جواب دادند، شد. بررسی نتایج نشان داد که بالاترین رتبه مربوط به معیار قیمت می باشد. و رتبه بندی بقیه معیارها بدین ترتیب می باشد: محصول/ خدمت، ترفیع، مکان و زمان، فرآیند، شواهد فیزیکی و اشخاص. در بررسی زیر معیارهای ترفیع معلوم شد که تبلیغات در رتبه اول، روابط عمومی در رتبه دوم و پیشبرد فروش در رتبه سوم قرار دارد. در بررسی زیرعامل های شواهد فیزیکی معلوم شد که امکانات فیزیکی درون و بیرون شعبه در رتبه اول و تابلوهای داخل شعبه در رتبه آخر قرار دارد. در ادامه و در بررسی زیرمعیارهای قیمت، مشخص شد که کاهش سود تسهیلات در رتبه اول و تسهیل در فروش خدمات در رتبه آخر قرار دارد. سایر زیرمعیارها در مراتب میانی قرار داشتند. در بررسی زیرمعیارهای کارکنان( اشخاص) معلوم شد که برخورد مناسب در رتبه اول و آراستگی در رتبه آخر قرار داشت. در بررسی زیرمعیارهای مکان معلوم شد که زیرمعیارهای مکان مشخص شد که زیرمعیار نزدیکی در رتبه اول و نوع فعالیت مشاغل همجوار در مرتبه آخر قرار داشتند. در بررسی زیرمعیارهای امور نتایج نشان داد که روش های انجام کار در رتبه اول، دفترچه راهنما در رتبه دوم و اقدامات اطلاع رسانی در رتبه سوم قرار دارند. در بررسی زیرمعیارهای محصول/ خدمت نتایج نشان دادند که سرعت در رتبه اول، سهولت در مرتبه دوم و تنوع در مرتبه آخر قرار دارد.