نام پژوهشگر: آرزو جمشیدنیا

مطالعه تطبیقی رژیم ملی اجرای آرای داوری خارجی در حقوق ایران و انگلیس در پرتوی ماده 3 کنوانسیون نیویورک 1958
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران - دانشکده حقوق و علوم سیاسی 1390
  آرزو جمشیدنیا   لعیا جنیدی

هدف عمده از تحصیل رای داوری اجرای آن است. بررسی نظام های حقوقی مختلف نشان می دهد که اجرای آرای داوری خارجی در فرض وجود یک پیمان بین المللی بر اساس آن به عمل می آید. در حال حاضر با توجه به الحاق اکثر کشورهای جهان به کنوانسیون نیویورک 1958 در زمینه ی شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی، آرای داوری خارجی در کشورها بر اساس این کنوانسیون اجرا می گردد. با این حال این کنوانسیون مقرره ی خاصی را برای اجرای آرای داوری خارجی در نظر نگرفته بلکه به موجب ماده 3 این کنوانسیون، اجرای آرای داوری خارجی در کشورهای متعاهد مطابق با آیین دادرسی کشور محل درخواست اجرا به عمل می آید با این شرط که مقررات این کشور شرایطی که اساسا سنگین تر یا حق الزحمه یا هزینه ای بیشتر از آنچه که در شناسایی و اجرای آرای داوری داخلی معمول است در اجرای این قبیل آرا تحمیل نکند. در حقوق ایران با توجه به فقدان مقررات خاص در زمینه ی اجرای آرای داوری خارجی این آرا همانند احکام دادگاه های خارجی، با سند لازم الاجرا تنظیم شده در خارج و یا آرای داوری داخلی اجرا تلقی شده و به این شیوه اجرا می شوند. اما استفاده از مقررات آرای داوری داخلی با اهداف کنوانسیون سازگارتر است.