مهندسی بافت یکی از جدیدترین علوم در عصر حاضر می باشد و بیش از 50 سال از عمر آن نمی گذرد، با این حال تلاش های فراوانی برای به ثمر رسیدن این علم در حال انجام است. مهمترین رکن مهندسی بافت، پیدا نمودن پلیمرهای مناسب جهت ساخت داربست است که بسته به بافت مورد نظر خواص مکانیکی ویژه ای را طلب می کند در میان مواد نوینی که هر روزه معرفی می شوند. هیدروژل ها جایگاه ویژه ای دارند، چرا که توانایی جذب آب این مواد سبب ساز شرایط مناسب جهت رشد و تکثیر سلولی می باشد. در این پژوهش، تهیه و شناسایی هیدروژل های پایه آکریلاتی پیوند خورده با پلی اتیلن-گلیکول با ویژگی حساسیت به شرایط اسیدی محیط و خصوصیات آبدوستی/آبگریزی آن مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور کوپلیمر تجاری ادراژیت با نسبت مولی 1 به متاکریلیک اسید-متیل مناکریلات، با استفاده از تیوییل کلراید در حضور کاتالیزوری پیریدین، به آسیل کلراید مربوطه تبدیل شده و پس از جدایش مواد واکنش نکرده با استفاده از تبخیر دورانی در فشار کاهیده، مقادیر مناسب پلی اتیلن گلیکول بر اساس نسبت های مولی مختلف مرتبط با ادراژیت به آن افزوده شده و با قرارگیری در ظروف شیشه ای مناسب برای مدت زمان کافی در دمای 40c پخت شد. پس ا ز خالص سازی غشاهای تهیه شده علاوه بر تایید تشکیل پیوندهای شیمیایی با استفاده از آزمون طیف سنجی فروسرخ، ارزیابی های گرمایی و نورمی برتوانمندی هیدروژل های تهیه شده دلالت نموده و با استفاده از سلول های فیبروبلاست موشی کارایی زیست موادی این هیدروژل به اثبات رسید.