هدف پژوهش "بررسی ارتباط سوءاستفاده جنسی، جسمی و هیجانی از دختران نوجوان با فرار آنها از منزل و مقایسه آنها با دختران غیر فراری ” در سال 91-90 در شهر تهران می باشد. نمونه مورد مطالعه از 60 نفر از دختران نوجوان 20-15سال تشکیل شده است که33 نفر از آنها، دختران فراری مستقر در مراکز نواب، ارشاد وکانون اصلاح و تربیت تهران بودند که با روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند و 27 نفر نیز دختران عادی، که با روش نمونه گیری تصادفی از مراکز آموزشی انتخاب شده اند. این پژوهش، از نوع علی-مقایسه ای و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته می باشد که بر حسب وقوع، نوع، شدت و فراوانی هر یک از انواع سوءاستفاده طبقه بندی گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی از قبیل فراوانی، درصد فراوانی و میانگین و نیز روش های آمار استنباطی از قبیل آزمون دو متغیری خی دو و ضریب همبستگی فی استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که دختران فراری به مراتب بیشتر از گروه همگن خود از سوی سرپرست یا اعضای خانواده مورد آزارهای جسمی، جنسی و هیجانی قرار گرفته اند. که این عوامل ارتباط زیادی با فرار آنها از منزل دارد. نتایج گواه بر این است که محیط زندگی دختران فراری بسیار متشنج بوده است و در آن انواع سوءاستفاده و آزار به چشم می خورد و پیشگیری از این آسیب اجتماعی، نیازمند ارتقای آگاهی والدین در خصوص روش برخورد مناسب با فرزندان نوجوان، شناسایی و حمایت از خانواده های در معرض آسیب است.